Dimitris carried her to the bed. He helped her put on her PJs and tacked her in. he went to the kitchen to bring her a glass of water, by the time he got back, she was already asleep. He brought her the thermometer and saw that she had a high fever. He gave her a pill and lied next to her. He decided to stay over and to make sure that she was ok. The next day she woke up to find him sleeping next to her.
She wasn’t feeling well. He felt her move and woke up.
- How are you? He asked her.
- I feel weak.
- You had a fever yesterday. I think that it was due to exhaustion. Let me take your temperature and I’ll go make you a cup of tea.
- Thank you.
- Here we are… he told her 5 minutes later as he was coming back with two cups in his hands. Green tea with honey.
- And you? - Coffee for me!
- That sounds about right.
- Yea, no way I’d drink tea. What did the thermometer say?
- Slight fever.
- Slight towards high?
- Just slight.
- Good. So I’m guessing that you are not going to the office right?
- I thought that if I felt better I could drop by.
- You are joking me right?
- No?
- Yes!
- Yesterday I barely caught you before hitting the floor. You are very pale and have a slight fever. Stay in and get plenty of rest, to get your strength back.
Dimitris took a quick shower and before leaving he kissed her lightly on the lips. Before she even knew what was happening he was out the door. She felt back asleep. When she woke up, a few hours later, she was hungry like a wolf. Ideally she would have liked a dish of warm soup but there was no way she could cook. She ordered take out and after she ate, she got dressed and took True for a walk. Fresh air was good for her. When she returned she lay in front of the fireplace and played with True till she felt asleep again. The ring of her phone woke her.
- Hey baby how are you? George asked her.
- Hi, how are you?
- I’m fine, but it doesn’t sound like I can say the same thing about you as well.
- I’m just a bit sick.
- A bit or a lot?
- Just a bit baby, don’t worry. I should be ok by tomorrow.
- If you are not well don’t come to pick me up. I’ll get e cab and come straight to your place.
- Ok, we’ll see till tomorrow.
- I’ll let you get back to sleep baby.
- Thank you, love.
She continued napping. She had forgotten that Dimitris was coming by later, so when the doorbell rang she was surprised. He had brought food. All on his own he did a series of household activities, without asking her. He turned the water on and till she was done showering he took True out for his evening walk. When they returned he fed him and changed his water. Then he made the table and lighted the fireplace. He sat next to her and served her.
- Bon appetite. He said.
- Bon appetite, she answered feeling strange as she watched him moving around her place as if it was his own.
- So how was your day?
- I didn’t do much. I had no strength.
- That’s to be expected.
- Yes… she replied without having figured out what was happening yet.
- Good, do you want some more water?
- Yes please.
- Here you are.
When they both finished he did the plates, put on a clean tracksuit, which he had brought along, sat on the couch, got her to lay on him and covered her with a blanket.
- Am I missing something? She asked him.
- What do you mean?
- I mean, you come here and act as if nothing happened yesterday. As if there is no George. As if there is no Mona.
- But there aren’t.
- Excuse me?
- Look, I admit that yesterday was rather tensed and I really hated it. But for me what has more meaning was what preceded that event at the parking lot. That’s what I want us to talk about.
- What did you mean by saying there aren’t?
- Baby, focus. Let’s take this from the top. Mona and I ended it last night. And to be honest, I don’t think it ever started. What happened between us was what I want to have in my life. I want to be able to kiss and to touch and to be next to you without having to have an excuse about it, but simply because I want to. And I don’t just mean having a thing with you. I mean taking this to the next level.
- Dimitri, what are you talking about? You woke up one morning and said to yourself, I see that Ariadne has settled so let’s bring her life upside down?
- I know my timing sucks, but listen out. I told you some time ago as well. When it comes to you I am a different person. And it’s even when I’m in the same room with you. And I am not going to tell you the known story, that this is the person that I want to be. What I will tell you Anything else is just time passing by. But I don’t want to wait any longer. We wasted enough time. Let’s get serious now. I don’t want to force you to a decision but I am here and I am ready now. Think about it and let me know.
I won’t back down. I will go after you. Also, I will stay here tonight to make sure that you are ok because above all I care about you.
Ariadne had nothing to say and she had decided to let herself to the flow of emotions and developments.
(Any similarity with the mentioned persons and or situation is coinsidential)
Ξεκαθαρίσματα…
(Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα ή καταστάσεις ουδεμία σχέση με την πραγματικότητα έχουν) Ο Δημήτρης την πήρε στα χέρια του και την πήγε στο κρεβάτι. Τη βοήθησε να βάλει τις πιτζάμες της και τη σκέπασε. Πήγε στην κουζίνα για να της φέρει νερό, μέχρι να επιστρέψει την είχε ήδη πάρει ο ύπνος. Πήγε στο μπάνιο και πήρε το θερμόμετρο από το ντουλαπάκι. Της πήρε τη θερμοκρασία και είδε ότι είχε υψηλό πυρετό. Της έδωσε ένα αντιπυρετικό και ξάπλωσε δίπλα της. Αποφάσισε να μείνει και να βεβαιωθεί ότι θα είναι καλά. Την επόμενη μέρα ξύπνησε και τον είδε να κοιμάται δίπλα της. Δεν ένιωθε ακόμα καλά. Εκείνος αντιλήφθηκε την κίνησή της και ξύπνησε. - Πώς είσαι; Τη ρώτησε. - Νιώθω κάπως αδύναμη. - Είχες πυρετό χθες. Νομίζω ότι σου βγήκε από την κούραση. Βάλε το θερμόμετρο ξανά και πάω να σου φτιάξω ένα τσάι. - Ευχαριστώ. - Εδώ είμαστε… της είπε μετά από 5 λεπτά κρατώντας 2 κούπες στο χέρι του. Πράσινο τσάι με μέλι! - Και εσύ; - Εγώ εννοείται καφέ! - Είπα και εγώ… - Είπαμε μην τρελαθούμε κιόλας. Τι είπε το θερμόμετρο; - Δέκατα. - Ψηλά δέκατα, ή χαμηλά δέκατα… - Χαμηλά! - Ωραία. Να υποθέσω ότι δε θα πας γραφείο! - Έλεγα αν ένιωθα καλύτερα να πάω. - Πλάκα μου κάνεις έτσι; - Όχι; - ΝΑΙ! - Χθες στο παραπέντε σε πρόλαβα από το να πέσεις στο πάτωμα. Είσαι χλωμή και έχεις και δέκατα. Κάτσε να ξεκουραστείς και να πάρεις δυνάμεις. - Καλά θα δω τι θα κάνω. Εσύ; - Εγώ πρέπει να φύγω γιατί έχω και προπόνηση. Έχω ήδη αργήσει. - Δε χρειαζόταν. - Πας καλά ρε Αριάδνη; Της απάντησε εκνευρισμένος. - Καλά μη φωνάζεις, με πονάει και το κεφάλι μου… - Τέλος πάντων… θα περάσω το βραδάκι αφού τελειώσω. - Δε χρειάζεται. - Δεν κατάλαβες, δε σε ρωτάω, απλά στο λέω. - Καλά εντάξει. Του απάντησε και λούφαξε. Ο Δημήτρης έκανε ένα ντους στα γρήγορα και πριν φύγει της έδωσε ένα πεταχτό φιλί στο στόμα. Πριν προλάβει να αντιδράσει είχε ήδη φτάσει στην εξώπορτα. Αφέθηκε να την ξαναπάρει ο ύπνος. Ξύπνησε μερικές ώρες αργότερα πεινασμένη σαν λύκαινα. Ιδανικά θα ήθελε να φάει σούπα αλλά δεν υπήρχε καμία περίπτωση να μαγειρέψει. Πήρε τηλέφωνο σε ένα εστιατόριο και παρήγγειλε. Αφού έφαγε, ντύθηκε και έβγαλε τον Τρου βόλτα. Της έκανε καλό ο φρέσκος αέρας. Γύρισε και ξάπλωσε μπροστά στο τζάκι και έπαιζε με τον Τρου μέχρι που την πήρε ξανά ο ύπνος. Την ξύπνησε το τηλέφωνό της. - Γεια σου μωρό μου. Της είπε ο Γιώργος. - Γεια σου. Τι κάνεις; - Καλά είμαι εγώ, εσύ; Δε σε ακούω και πολύ καλά. - Ναι, είμαι λίγο άρρωστη απλά. - Λίγο ή πολύ; - Λίγο μωρό μου μην ανησυχείς. Λογικά μέχρι αύριο θα μου έχει περάσει. - Αν δεν είσαι καλά μην έρθεις να με πάρεις. Θα πάρω ταξί και θα σου έρθω κατευθείαν. - Καλά θα δούμε, μέχρι αύριο το βράδυ έχουμε καιρό. - Θα σε αφήσω να ξεκουραστείς μωρό μου. - Σ’ ευχαριστώ καρδιά μου. Συνέχισε να κοιμάται. Είχε ξεχάσει ότι ο Δημήτρης θα περνούσε το βράδυ. Όταν της χτύπησε το κουδούνι ξαφνιάστηκε. Είχε φέρει φαγητό. Ανέλαβε από μόνος του να κάνει μια σειρά από δουλειές χωρίς καν να τη ρωτήσει. Της άναψε το θερμοσίφωνα και μέχρι να κάνει εκείνη ντους και να ντυθεί, έβγαλε τον Τρου για τη βραδινή του βόλτα. Επιστρέφοντας του έβαλε να φάει και του άλλαξε και το νερό του. Μετά έστρωσε το τραπέζι και άναψε το τζάκι. Έκατσε δίπλα της και τη σέρβιρε. - Καλή μας όρεξη. Της είπε. - Καλή μας όρεξη, απάντησε αυτή με αμηχανία καθώς όλη αυτή την ώρα τον έβλεπε να κάνει κουμάντο στο σπίτι της. - Λοιπόν για πες πώς ήταν η μέρα σου; - Δεν έκανα και πολλά. Δεν είχα αντοχές. - Λογικό. Αύριο θα πας γραφείο; - Δεν ξέρω ακόμα. Μίλησα με τον διευθυντή μου σήμερα και μου είπε να μην πάω. Να ξεκουραστώ. - Λογικό αυτό. - Ναι… συνέχιζε να μην καταλάβαινε τι γινόταν. - Ωραία, θες κι άλλο νερό; - Ναι, ευχαριστώ. - Ορίστε… Όταν τελείωσαν μάζεψε και έπλυνε τα πιάτα. Έβαλε μια καθαρή άνετη φόρμα που είχε φέρει μαζί του και έκατσε στον καναπέ την σκέπασε με μια κουβερτούλα και της είπε να ξαπλώσει πάνω του. - Έχω χάσει κάποιο επεισόδιο; Τον ρώτησε. - Τι εννοείς; - Εννοώ ότι έρχεσαι και συμπεριφέρεσαι σαν να μην παίχτηκε κανένα σκηνικό χθες το βράδυ και σαν να μην υπάρχει ο Γιώργος. Σαν να μην υπάρχει η Μόνα. - Μα δεν υπάρχουν. - Ορίστε; - Κοίτα γεγονός είναι ότι η χθεσινή σκηνή ήταν λίγο έντονη και δε μου άρεσε καθόλου. Αλλά αυτά που προηγήθηκαν ήταν το θέμα της βραδιάς. Αυτό είναι που θέλω να συζητήσουμε. - Τι εννοούσες όταν είπες ότι δεν υπάρχουν; - Μωρό μου, κόλλησες νομίζω. Ας τα πάρουμε από την αρχή… λοιπόν εγώ με τη Μόνα τελειώσαμε χθες. Και να σου πω την αλήθεια μου δεν είχαμε αρχίσει καν. Αυτό που έγινε μεταξύ μας είναι αυτό που θέλω να έχω στη ζωή μου. Θέλω να μπορώ να σε φιλάω και να σε αγγίζω και να είμαι δίπλα σου χωρίς να χρειάζεται να προσέχουμε ή να δώσουμε κάποια εξήγηση στον οποιονδήποτε, απλά γιατί θέλω να είμαι μαζί σου. Και δε θέλω απλά να είμαι μαζί σου. Θέλω να μπούμε σε μια σχέση η οποία θα μας πάει στο επόμενο βήμα. - Ρε Δημήτρη τι μου λες; Ξύπνησες ένα ωραίο πρωί και είπες, τώρα που η Αριάδνη έφτιαξε τη ζωή της ας την κάνω άνω κάτω; - Ξέρω ότι χρονικά είμαι εντελώς λάθος, αλλά άκουσέ με. Στο είχα πει και λίγο καιρό πριν. Σε ότι αφορά εσένα είμαι άλλος άνθρωπος. Εδώ είμαι άλλος άνθρωπος όταν είσαι στον ίδιο χώρο με εμένα. Και ξέρεις, δε θα σου πω ότι αυτός είναι ο εαυτός που μου αρέσει και τέτοια. Θα σου πω ότι από όλες τις συζητήσεις μας και όλα όσα έχω δει και έχω ζήσει είναι αυτά που θέλω. Οτιδήποτε άλλο είναι απλά χρόνος που περνάει περιμένοντας εσένα. Αλλά δε θέλω να περιμένω άλλο. Αρκετό χρόνο χάσαμε και οι δύο. Ας σοβαρευτούμε. Δε θέλω να σου βάλω το μαχαίρι στο λαιμό, αλλά εγώ είμαι εδώ και είμαι έτοιμος τώρα. Σκέψου το και πες μου.
Δε θα υποχωρήσω. Θα σε διεκδικήσω. Επίσης θα μείνω σήμερα εδώ μαζί σου για να βεβαιωθώ ότι είσαι καλά και να σου δείξω ότι πάνω από όλα νοιάζομαι για εσένα.
Η Αριάδνη είχε μείνει άφωνη και είχε αποφασίσει να αφεθεί στη ροή των συναισθημάτων και των εξελίξεων.
To be continued.
Snowflake..
0 comments:
Post a Comment