«Έχουν γνώση οι φύλακες;» Καρκίνος του Μαστού

«Έχουν γνώση οι φύλακες;»

Γυναίκα: ένα πλάσμα υπέροχο και συνάμα μυστήριο, ανοιχτό βιβλίο και ταυτόχρονα περίπλοκο, ευαίσθητο και λεπτεπίλεπτο σαν τον μίσχο ενός λουλουδιού…… Δεν θα προβώ σε σύγκριση μεταξύ των δύο φύλων για το ποιο είναι ισχυρότερο και ποιο είναι το ασθενέστερο όμως στις σειρές που ακολουθούν θα προσπαθήσω να αναπτύξω το φαινόμενο «γυναίκα» και τις δυσκολίες που κρύβονται πίσω από αυτό το μικρό θαύμα της φύσης (αγόρια…μην ξεροκαταπίνετε!!!!).

Από μικρά κορίτσια έχουμε μάθει να μεγαλώνουμε με ότι συνεπάγεται της θηλυκής μας φύσης καθώς και να είμαστε σε θέση να ανταπεξέλθουμε σε όλες τις δυσκολίες. Όμως αυτό που δεν μαθαίνουμε είτε γιατί δεν μας το περνάνε οι μητέρες μας είτε γιατί και εμείς οι ίδιες δεν είμαστε σε θέση να ανακαλύψουμε, ανάγεται στο πόσο δύσκολο είναι να είσαι γυναίκα τόσο από ψυχικής/ψυχολογικής όσο και από παθολογικής/ανατομικής φύσεως. Από μικρό παιδάκι θυμάμαι ακόμα την μανούλα μου να επιμένει να πλένω τα δοντάκια μου για να μην χρειάζομαι τον οδοντίατρο, να πίνω όλο το γάλα μου για να ψηλώσω (ενώ στα ψιλά γράμματα κρύβονταν η ανησυχία για μετέπειτα θεματάκι οστεοπόρωσης…), να φροντίζω το σώμα μου και να το αγαπώ για να μην βρεθώ προ εκπλήξεως όταν από κοριτσάκι γίνω γυναίκα. 

Δυστυχώς οι περισσότερες Ελληνίδες μαμάδες δεν μπαίνουν σε διαδικασία να εξηγήσουν στα πολύτιμα κοριτσάκια τους τι σημαίνει η έννοια του «αγάπησε το σώμα σου και φρόντισέ το». Αλλά και ο πατέρας μου, ο οποίος είναι μέγας θαυμαστής της γυναικείας φύσης -όχι με πρόστυχη ή αρνητική έννοια αλλά με την πιο θετική και στοργική έννοια που μπορεί να την αντιληφθεί κανείς- θυμάμαι λοιπόν ακόμα και σήμερα να μου λέει ότι έχεις τον θησαυρό στα χέρια σου και πρόσεξέ τον… μου λέει μονίμως να φροντίζω να μην πληγώνω τον εαυτό μου συναισθηματικά αλλά κυρίως και σωματικά. Αυτά τα πράγματα όμως θα έπρεπε εκτός από τους φυσικούς γονείς μας να μας τα μαθαίνουν και οι δάσκαλοί μας που λειτουργούν ως μητέρες και πατέρες στο χώρο του σχολείου όπου περνάμε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μας. Και αυτό κυρίες και κύριοι μεταφράζεται ως παιδεία. Διότι αν το ανθρώπινο σώμα αποτελεί ταμπού τότε είμαστε να μας κλαίνε οι ρέγγες!

Τα χρόνια περνάνε και τα κοριτσάκια μεγαλώνουνε για να γίνουνε γυναίκες. Καλούνται να ανταποκριθούν στην ρουτίνα της καθημερινότητας η οποία είναι πλέον -όπως πολύ καλά γνωρίζουμε- ιδιαιτέρως απαιτητική και το άγχος και στρες  χτυπάνε κόκκινα επίπεδα. Και όσο περισσότερο μας απορροφά η καθημερινότητα τόσο ξεχνάμε τι σημαίνει «αγαπάμε και φροντίζουμε τον εαυτό μας ΑΛΛΑ και το σώμα μας». Και τα κοριτσάκια στην προσπάθειά τους να μεταμορφωθούν σε ικανές γυναίκες που ως δια μαγείας καταπιάνονται με άπειρα πράγματα σε καθημερινή βάση, αμελούν να αγαπήσουν το σώμα τους. Και όταν η σχέση είναι προβληματική ξέρουμε όλοι πολύ καλά πως καταλήγουν τα πράγματα…κοινώς, ότι αφήνεις σε αφήνει!

Η light εκδοχή είναι τα ψυχολογικά συμπτώματα που ως επί το πλείστον μας απασχολούν όλες (…και όλους άντε μην αδικήσω και τα αγόρια). Υπάρχει, όμως, πάντα και η άλλη όψη του νομίσματος δηλαδή η hard core εκδοχή των πραγμάτων, όπου τα ψυχοσωματικά συμπτώματα μας οδηγούν σε περίπλοκες καταστάσεις που δυστυχώς ορισμένες φορές δεν θα την γλυτώσουμε απλώς με μια επίσκεψη στον ψυχολόγο μας (ελάτε παραδεχτείτε το είναι και λίγο της μόδας….analyze this and that!). Μια τέτοια hard core περίπτωση είναι και ο καρκίνος του μαστού που εν έτη 2014 τείνει να γίνει μάστιγα και να συναγωνιστεί την ασθένεια του HIV, έναν άλλο φόβο και τρόμο για το ανθρώπινο είδος 

Το πρόβλημα δεν είναι μόνο η ανάπτυξη του καρκίνου και η μετάλλαξη πολλές φορές του όγκου με τα γνωστά σε όλους αποτελέσματα, αλλά τόσο η ενημέρωση όσο και η πρόληψη. Δυστυχώς, ζούμε σε ένα περιβάλλον όπου έχουμε τη νοοτροπία του «μην βγεις από το σπίτι χωρίς μπουφάν γιατί θα κρυώσεις» και κανείς δεν μας εξήγησε γιατί να το πάρουμε αυτό το αναθεματισμένο το μπουφάν; Και εφόσον το πάρουμε το αναθεματισμένο πρέπει να πάρουμε το χειμωνιάτικο ή το ανοιξιάτικο; Και πρέπει απλά να το ρίξω την πλάτη μου ή να το φορέσω κανονικά; Κάπως έτσι πάει και η ιστορία με τον καρκίνο του μαστού με τις γυναίκες, όπου από ότι γνωρίζω είναι η πρώτη σε ποσοστά παγκοσμίως μορφή καρκίνου που προσβάλλει τις γυναίκες. Όλες ξέρουμε ότι πρέπει να προφυλαχθούμε, αλλά τι είναι και πως θα προφυλαχθούμε …τίποτα! Το αξίωμα «η πρόληψη είναι η καλύτερη θεραπεία» δεν θα μπορούσε να βρει καλύτερο έδαφος παρά στην περίπτωσή αυτή.

Σαφώς και γίνεται μεγάλη προσπάθεια από διάφορες δράσεις και οργανώσεις για την ενημέρωση και εξέταση των γυναικών κατά την Παγκόσμια Ημέρα Πρόληψης κατά του Καρκίνου του Μαστού (η οποία λαμβάνει χώρα την 25^η Οκτωβρίου κάθε έτους), όμως αυτό είναι η σταγόνα στον ωκεανό. Στην χώρα μας μέχρι πρότινος, αν δεν είχες ρευστό δεν είχες και μέλλον, γεγονός. 'Ομως κάτι αλλάζει όσον αφορά την πρόληψη και αντιμετώπιση του καρκίνου του μαστού. Σήμερα, υπάρχει μεγαλύτερη ενημέρωση, και συνείδηση απ' ότι στο παρελθόν. Το διαδίκτυο, οι ίδιοι οι γιατροί, και διάφοροι φορείς σπεύδουν να βοηθήσουν όσο και όπως μπορούν.

Στατιστικά πλέον  1 στις 8 γυναίκες προσβάλλονται από καρκίνο του μαστού, άλλωστε σίγουρα όλες μας γνωρίζουμε έστω και μία τέτοια περίπτωση στο περιβάλλον μας.

Για να μην ισχύει, λοιπόν, το “καλύτερα να πάθεις για να μάθεις” και επειδή εμείς οι ίδιες θα φροντίσουμε για τον εαυτό μας πρέπει να αφιερώνουμε λίγο από τον πολύτιμο χρόνο μας και τις απαιτητικές μας ζωές χαμένες στην καθημερινότητα ώστε να λάβουμε σωστή ενημέρωση αλλά και να κάνουμε έναν έλεγχο προληπτικό. Και επειδή είμαστε και λίγο των άκρων, όλα αυτά να γίνονται σε λογικά πλαίσια χωρίς άγχος και εμπόδια της λογικής «αν είναι κάτι καλύτερα να το πάθω και να ξεμπερδεύω μια και καλή»… Γι’ αυτό την επόμενη φορά όπως δεν θα παραλείψετε να πάτε για τον καφέ σας, μην παραλείψετε για την ενημέρωσή σας ούτε για την πρόληψή σας, άλλωστε η δράση είναι ο εχθρός της σκέψης.    Με τις υγείες μας!

Demina D. 

και η γιατρός συμφωνεί 

Από την Ελένη Γαλάνη. Διδάκτωρ Πανεπιστήμιου Αθηνών, Παθολόγο Ογκολόγο, Αν. Διευθύντρια, Νοσοκομείο  Metropolitan.

Ο καρκίνος είναι μία νόσος με συνεχώς αυξανόμενη συχνότητα και σήμερα αποτελεί τη δεύτερη αιτία θανάτου μετά τα καρδιαγγειακά νοσήματα. Η πρόληψη και η πρώιμη διάγνωση αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο για την αντιμετώπισή του. Υπολογίζεται ότι το πενήντα τις εκατό των καρκίνων που διαγιγνώσκονται σήμερα μπορούν να ιαθούν και αυτό οφείλεται κυρίως στη διάγνωση της νόσου στα αρχικά στάδια. Δυστυχώς στη χώρα μας η πρόληψη κατά του καρκίνου και ο συστηματικός προληπτικός έλεγχος δεν είναι ιδιαίτερα διαδεδομένα. Το «μακριά από μένα» και οι τακτικές στρουθοκαμηλισμού δεν αντιμετωπίζουν ούτε απομακρύνουν τη νόσο, αντίθετα έχουν ως αποτέλεσμα την αύξηση του κινδύνου εμφάνισης του καρκίνου καθώς και τη διάγνωσή του σε προχωρημένα στάδια  όπου η πρόγνωση είναι σαφώς επιβαρυμένη. Αντίθετα είναι πια γνωστό ότι ο μαζικός πληθυσμιακός έλεγχος (screening) μπορεί να προλάβει την δημιουργία του καρκίνου ή να οδηγήσει στην πρώιμη εντόπιση της νόσου μειώνοντας κατά αυτόν τον τρόπο τη θνητότητα από τον καρκίνο. Συγκριμένα παραδείγματα προτεινόμενου μαζικού πληθυσμιακού  ελέγχου είναι το τεστ Παπανικολοάου, η μαστογραφία και η κολονοσκόπηση τα οποία έχουν μειώσει τη θνητότητα από τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας, τον καρκίνο του μαστού και τον καρκίνο του παχέος εντέρου αντίστοιχα. 

Επίσης ενθαρρυντικά είναι τα αποτελέσματα σχετικά με τον μαζικό πληθυσμιακό έλεγχο για τον καρκίνο του προστάτη αδένα με δακτυλική εξέταση και μέτρηση του ειδικού προστατικού δείκτη PSA. 

Εκτός όμως από τις προτεινόμενες τακτικές ιατρικές εξετάσεις είναι γνωστό ότι οι συνήθειες του τρόπου ζωής μας σχετίζονται με την αύξηση του κινδύνου εμφάνισης του καρκίνου. Είναι γνωστό ότι το κάπνισμα σχετίζεται όχι μόνο με την ανάπτυξη καρκίνου του πνεύμονα, αλλά είναι υπεύθυνο και για την εμφάνιση και άλλων διαφορετικών τύπων καρκίνου, όπως οι καρκίνοι της κεφαλής του τραχήλου και ο καρκίνος της ουροδόχου κύστης. Επίσης, κλινικές μελέτες έχουν δείξει ότι η διατροφή πλούσια σε λιπαρά, χαμηλή σε φυτικές ίνες και η παχυσαρκία αυξάνουν σημαντικά  την πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου και επιβαρύνουν την πρόγνωση ασθενών που έχουν ήδη διαγνωσθεί με τη νόσο. Επιπλέον, η μέτρια κατανάλωση αλκοόλ αυξάνει την πιθανότητα ανάπτυξης καρκίνου του μαστού.  Η ενημέρωσή μας λοιπόν σχετικά με τις συνήθειες του τρόπου ζωής μας καθώς και η εφαρμογή του προτεινόμενου μαζικού πληθυσμιακού ελέγχου είναι υποχρέωση όλων μας προς τον εαυτό μας και ως προς αυτούς που αγαπάμε.

Dr. Γαλάνη Ελένη | Ογκολόγος - Παθολόγος 

Βασ. Σοφίας 102Α, 11527 - Αθήνα

t: 210 7754027 | m: 6944 172 478 

http://www.elenigalani.gr/