Ελληνικό Καλοκαίρι της Μαργαρίτας Γεροχρήστου
Μπήκε ο Ιούλιος. Μήνες κλεισμένοι μέσα, μιας και η Αγγλία δεν πήρε μέτρα εγκαίρως. Βγαίνω να περπατήσω στην αγορά και δίπλα στο ποτάμι. Στα μαγαζιά λίγος κόσμος. Λογικό αν σκεφτείς πως δεν είναι κι ό,τι πιο ευχάριστο να περιμένεις στην ουρά για να ψωνίσεις. Ό κόσμος κυκλοφορεί επιτέλους έξω παρόλο που είναι ευδιάκριτη μία “γενική κούραση”.
Ο ουρανός είναι γκρίζος αλλά έχει αντηλιά λες κι ο ήλιος προσπαθεί κι αυτός να βγει από την καραντίνα και να μας βάλει σε καλοκαιρινή διάθεση. Κοιτάζω γύρω μου. Το ποτάμι είναι πανέμορφο και η αντηλιά κάνει το νερό του να φαίνεται χρυσό σε κάποια σημεία. Οι κύκνοι μαζεύονται στην απέναντι όχθη γιατί κάποιος τους ρίχνει φαγητό. Κόσμος πάει κι έρχεται δίπλα στο ποτάμι. Αρκετοί όταν έρθει κάποιος κοντά τους, απομακρύνονται προσπαθώντας να κρατήσουν τις αποστάσεις. Ακούγεται μία ευχάριστη φασαρία από τον κόσμο λες κι αρχίζει να ξυπνάει για να ζήσει το καλοκαίρι.
Η Αγγλια όταν βγαίνει ο ήλιος είναι πανέμορφη. Έχει υπέροχη φύση και έτσι εύκολα ο ήλιος την μεταμορφώνει σαν να βγαίνει από την κατάθλιψη, βάζοντας τα “καλά’ της. Είναι υπέροχη η Αγγλία το καλοκαίρι αλλά κάποιοι από εμάς όταν σκεφτόμαστε καλοκαίρι, το μυαλό μας πάει στην Ελλάδα. Γιατί το καλοκαίρι στην Ελλάδα δεν είναι απλά μια εποχή πού έχει καλό καιρό. Είναι πολλά παραπάνω. Αυτό λοιπόν δεν ισχύει μόνο για τους Έλληνες, αλλά για εκατομμύρια ανθρώπους που επιλέγουν την χώρα μας.
Συνειδητοποιώ περισσότερο τι σημαίνει όταν κλείσω τα μάτια και φέρω στο μυαλό αναμνήσεις από τα ελληνικά καλοκαίρια. Τα δικά μου ελληνικά καλοκαίρια. Το συνειδητοποιώ, κάθε φορά που τα παιδιά μου περιγράφουν τα δικά τους καλοκαίρια με αυτή την αθωότητα που διαθέτει αυτή η ηλικία .
Το ελληνικό καλοκαίρι είναι η άμμος στην τσάντα σου, η μυρωδιά του αντηλιακού και τα πλακόστρωτα δρομάκια σε κάποιο νησί. Καλοκαίρι στην Ελλάδα είναι η γεύση ενός ζουμερού ροδάκινου μόλις βγεις από τη θάλασσα ανακατεμένη με την αλμύρα των χειλιών σου. Ελληνικό καλοκαίρι είναι τα ανακατεμένα μαλλιά σου γεμάτα αλάτι. Το σημάδι από το μαγιό και το ατελείωτο μπλε του ουρανού εκεί που σμίγει με άλτο μπλε της θάλασσας. Ελληνικό καλοκαίρι είναι το βράδυ που ξάπλωσες σε μία ταράτσα κοιτάζοντας τ' αστέρια. Ο ήλιος που βγήκε όταν σε βρήκε το πρωί χορεύοντας σε κάποιο τοπικό πανηγύρι. Είναι εκείνο το ηλιοβασίλεμα που είδες όταν έφυγες αργά απ' τη θάλασσα, ρίχνοντας την πετσέτα στην πλάτη γιατί είχε ψύχρα.
Ονειρεύομαι με τα μάτια ανοιχτά φτάνοντας σπίτι.Κοιτάζω ξανά τον ουρανό και είναι ακόμα γκρίζος. Σκέφτομαι πόσο τυχερή είμαι που έχω τέτοιες “γεύσεις” όταν σκεφτώ τα καλοκαίρια της ζωής μου. Νιώθω τυχερή για αυτό και θα κάνω ό,τι περνά από το χέρι μου να κάνω και τα παιδιά μου να γευτούν το ελληνικό καλοκαίρι. Να το ζήσουν με όλες τους τις αισθήσεις.
Μπαίνω στο σπίτι και τα μικρά τρέχουν να με φιλήσουν. “Μαμά μυρίζεις καλοκαίρι” λέει ο θανάσης. “Τι καλοκαίρι;” ρωτάω με απορία.”Καλοκαίρι !” μου λέει, “ η κρέμα για τον ήλιο μαμά! Μου θυμίζει Ελλάδα! ". Χαμογελώ γιατί ήταν σαν να διάβασε τις σκέψεις μου και σκύβω να φιλήσω την Κατερίνα “ Mum, can we go to Greece this year, pleaaase?” λέει με όλο το νάζι του κόσμου μήπως και πω το" ναι" . “Θα δούμε αγάπη μου. Δεν ξέρω ακόμα τι θα γίνει με τον Κορονοϊό” απαντώ και πάω να δω εισιτήρια για Ελλάδα…
Με αγάπη Μαργαρίτα
0 comments:
Post a Comment