My creative spirit has relentlessly nudged me to dive into the arts where over the course of the years I’ve also applied my designs to hand-knotted rugs, silk scarves, and handcrafted cement tiles. Over the course of my creative life, I have also designed websites, logos, posters, and other graphics.
In my artwork I have explored mixed media art on wood with pyrography, a technique that creates a unique “please touch me” result, as well as other media and now I am enjoying exploring and developing my photography skills and repertoire, which has become a wonderful tool that helps me observe our colorful world in greater detail.
My name is Lena Blonsky [or by my Russian name, Lenochka, as those close to me call me]. I was born in the UK (London) to parents of Greek and Russian descent and moved to Athens when I was four where I have lived most of my life now except for when I attended boarding school in the UK to complete my secondary and high school education. Afterwards I attended a fashion course at the London School of Fashion and worked for another year at Aquascutum of London before returning to Greece where I (to cut a long story short) eventually ended up working on cruise ships, traveling the world, getting married and having a family all while studying professional interior design at the Sheffield School of Interior Design in New York after which I freelanced on residential projects in Greece.
My approach to photography is much like my approach to art where besides the technical skills I most enjoy allowing my intuition to lead me. Although familiar with basic studio lighting I am more of a natural light photographer, preferring natural settings and lighting to posed and fixed ones. There is an element of surprise in the creative process of photographs, not just in the action of photographing but very much so in the post-processing phase.
In truth, and when I think about it, everything creative I’ve ever done (including at some point my interest in color therapy and symbolism) has been because of my love for [or more accurately, addiction] to color.
My application of color has always been primarily intuitive, especially so when it comes to my artwork.
I have a conversation with it. For me, it’s more about experiencing it.
A: First things first, I hardly think I’m a sensation! Although that would be lovely (ego says!). If I come across as being a ‘sensation' then that’s entirely the fault of - and a prime example of the false illusion that social media creates. I’m simply a girl with a creative and restless spirit, hungry to create and make something beautiful and of significance both for herself and the world in the creative realms. Creative work that speaks from my soul and perhaps, one hopes, to the onlookers.
My creative longings were somewhat, and considerably, stifled when I was young, at school, and struggling with the conflicting directives and advisements of parents, society and higher voice, the latter of which, unfortunately, was completely drowned out for the greater part of my life. It seems now, in retrospect, that my life has been dedicated to a peeling away of the layers, conditioning, false beliefs and insecurities I adopted and cultivated, much to my now awakening spirit’s chagrin.
I’ve used a number of different media in my life that began with a study and practice of interior design. Parallel to this, I worked at developing my art and, most recently, my photography.
I was born in London, but I’m Greek from my mum’s side and Russian from my father’s side - my grandfather was from St Petersburg. We came to Greece en famille when I was 4 and I was sent to boarding school in the UK (hated it) when I was 12 and as a result of my parents' divorce. I returned to Greece permanently in 1984 ended up traveling the world for the next 10 years as I worked and traveled on cruise ships. I married and had a family and now live in Vari (mostly in my studio) where I focus on my creative activity.
Q: Who influenced you growing up?
A: For better or for worse, I think my mum influenced me a lot. She was always aware of her appearance, quite a coquette - and a beautiful lady at that - and she loved fashion and shopping.
Q: How or where do you like to chill?
A: I’m pretty much a solitary being and love my time alone where I can listen to my soul and follow my own rhythm. As such I enjoy being close to the sea, walking my dog and generally close to nature. I’m also one of those ‘odd' people who actually likes and prefers going to the cinema on my own. I’m aware of being an empath so time spent amongst people and especially crowds is particularly draining for me, so I need to take regular breaks away to recover my energy.
Q: How do you get the person, place or thing that is in front of the camera on the film, chip or paper in just the way you want?
A: I’m an intuitive artist so, just like in my artwork, I may start with an idea in my head of where I want to go with a creative project. However, while in the process I try to get out of my own way and let my muse (creative spirit) lead the way because our own consciousness is most often more limited to the spirit that wants to express and create. Now, when it comes to photographing people you also have the element of your subject’s spirit and conscious or unconscious need to contribute to the creative result and it is my obligation to allow it to speak and express within the tableau. In both instances and media, be it painting or photography, I remind myself that I am merely a tool that’s being ‘used’ to express and manifest what the soul needs to express. I just hope that I am worthy of it. So you see, it’s not always a matter of what I want.
Q: You are not a politician but ...
A: Oh please let’s not talk about politics. It’s a subject that I really do not enjoy because I see no happy solutions for mankind, our suffering environment, and the natural world through politics, either in the past, in the present or in the future. In fact, politics - and religion - has been the main cause of the world’s suffering. All I see is puppets in human guise pretending to care for the world whereas, in fact, they are just about themselves. I see no true leaders, no-one who inspires me, no-one I can look up to and believe in within the political arena.
I guess I did talk about politics just then, didn’t I?
Q: Exactly what do you want to say with your photos, and how do you actually get your photos to do that? Describe your thoughts in detail.
A: I want my photographs and art to express what’s in my soul. I want them to tell a story. When it comes to photographing people I also want them to express my subject’s soul, personality, story and underlying emotions that might be lurking beneath the surface. Of course, not everyone who comes to me for their portrait is willing to expose themselves to allow me this creative license. Most people want to look their best, to portray an image of themselves they either need to (for professional purposes) or want to, for their own purposes.
Today, the art of photography isn’t merely in the taking of photographs, but, happily, for me, there are a wealth of tools I can use in processing, post-processing and editing images to more effectively tell the story I want to, have to, or need to tell.
Q: How do you want your clients to remember you?
A: I’d like them to remember me as someone with whom they felt comfortable or even obliged to opening up to and revealing their true essence, as someone who was able to capture an element of their soul that no-one else has been able to or even seen.
Q: Tell me about the time when you had to go over and over to get a job done.
A: I always go above and beyond! I put my whole heart and soul into every project I undertake.
Q: What technology/software/camera gear do you use to keep focused on what you do best, as you photograph?
A: My camera is a professional Canon 5d mark iv and I use Canon lenses 24-70mm, 70-200mm and a macro 100mm. For editing, I use Lightroom and Photoshop.
Q: Dream a dream of 5 years ahead.
A: My dream is to have a body of themed work that I am most importantly proud of and that is worthy of exhibiting in a major city like Athens, London, and New York.
Q: You are very good at?
A: I am very good at following my intuition and changing direction if necessary. I have a keen sense of color and image composition, which comes more instinctively than intellectually.
Q: You are very bad at?
A: I’m hopeless at business and marketing myself!
Q: Your philosophy in a short is?
A: Unfortunately it is very easy to get caught up in comparing ourselves to others and to run oneself down to the ground in negative thoughts. To be truly creative and original you need to be true to yourself and the voice within. I look, study, observe and admire what other artists and photographers did or are doing, but then I need to put that all aside and allow for my true creative voice to express itself.
Q: Your hobbies?
A: My work! Art and photography. And travel. But I do enjoy a good movie, especially at the cinema.
Q: You would like people to take notice of ...
A: I want people to take notice of their environment and take care of it more. Pollution and over-population are putting immense strains on our planet that if not addressed now will have devastating results in the very near future. It breaks my heart seeing nature suffering at every level.
Q: If you could cook dinner for a few people, what would you cook and for whom?
A: I would cook a homely Spaghetti Bolognese for Melina Mercouri, a person I would have loved to have met or at least seen and listened to in person. I admired her personality and the passion she had for the causes she fought for.
Q: How do you make a difference among other photographers?
A: I don’t know if that’s for me to say but to observers. In any case, it’s way too early. I’d like to think that someday I could look back at my work and say I did it my way. I left my mark. I told my story.
Q: What is well-being to you?
A: Apart from the obvious, physical, spiritual and emotional health, being content in what I am doing is fundamental to my psychology which directly affects the former.
Q: A common misconception of you is?
A: That I am unapproachable! It pains me to have heard people at times mention the fact that they or others have hesitated to approach me thinking of me as not wanting contact, being aloof, a snob or whatever….I am entirely the opposite! I get along with people from all walks of life. I respect everyone’s story, as long as it does no harm to anyone or anything. I guess it comes from being a quiet and, as I mentioned earlier, solitary person. I am horrifically shy and don’t like to ‘bother' others.
Q: Who is the majority of your clients?
A: The majority of my clients are women, most of whom are mature, elegant and successful ladies in their own right who want to have portraits taken of themselves for both professional and personal purposes.
Q: What motivates you to continue taking pictures economically, politically, intellectually or emotionally?
A: It is primarily a need to be creative. To see things from a different perspective. Inspiration and joy.
Q: Among your works, which one is your favorite? Why?
A: I can’t honestly say which work is my favorite. Each has its place and brings me joy and satisfaction in different ways. My artwork feeds my photography and vice versa. But if I had to, and to satisfy your question, from my artwork I would say that the last painting I did, "Self Portrait @ 11” is one of my favorites because of the sentimental value and memories of that age and what I was wearing in it and from my photography I would say, oddly enough as I think about it now, they are a few of the first photos I took as a street photographer during the Athens Pride parade in 2017, specifically of a few animal activists that were only too keen to be photographed.
Q: Whose work has influenced you most?
A: In art: Frida Kahlo, Klimt, Van Gogh, Modigliani, Aggeliki Tseva, Canan Berber, Georgia O'Keefe, Léon Bakst , Matisse, Miro.
In photography: Platon, Sue Bryce, Annie Leibovitz, and my brother George Blonsky
To name a few. Or else the list would be very long.
tel:+30 6937327645
Το όνομά μου είναι Lena Blonsky [και το ρωσικό όνομα μου, Lenochka, όπως με φωνάζουν οι δικοί μου). Γεννήθηκα στο Ηνωμένο Βασίλειο (Λονδίνο) από γονείς ελληνικής και ρωσικής καταγωγής και μετακόμισα στην Αθήνα όταν ήμουν τεσσάρων, όπου έζησα και το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου, εκτός από όταν εσωτερική σε οικοτροφείο στο Ηνωμένο Βασίλειο για να ολοκληρώσω το γυμνάσιο και το λύκειο . Στη συνέχεια παρακολούθησα μάθηματα μόδας στο London School of Fashion και εργάστηκα για άλλη μια χρονιά στο Aquascutum του Λονδίνου προτού επιστρέψω στην Ελλάδα όπου τελικά κατέληξα να εργάζομαι σε κρουαζιερόπλοια, να ταξιδεύω στον κόσμο, να παντρευτώ και έχοντας μια οικογένεια, να μελετώ επαγγελματικό σχεδιασμό εσωτερικών χώρων στο Sheffield Interior Design στη Νέα Υόρκη, μετά την οποίους και εργάστηκα ελεύθερα σε οικιστικά έργα στην Ελλάδα.
Παράλληλα με αυτό, το δημιουργικό μου πνεύμα με ώθησε αμείλικτα να βουτήξω στ designs όπου κατά τη διάρκεια των χρόνων έχω επίσης εφαρμόσει τα σχέδια μου σε χειροποίητες κουβέρτες, μεταξωτά κασκόλ και χειροποίητα πλακίδια τσιμέντου. Κατά τη διάρκεια της δημιουργικής μου ζωής, σχεδίασα επίσης ιστοσελίδες, λογότυπα, αφίσες και άλλα γραφικά.
Στο έργο μου έχω εξερευνήσει το mixed media art on wood with pyrography, ( ξύλο με πυρογραφία), μια τεχνική που δημιουργεί ένα μοναδικό αποτέλεσμα "παρακαλώ αγγίξτε με" καθώς και άλλα μηντια και τώρα απολαμβάνω να εξερευνώ και να αναπτύσσω τις δεξιότητες και το ρεπερτόριο μου στο photography , ενα υπέροχο εργαλείο που με βοηθά να παρατηρώ τον πολύχρωμο κόσμο μας με περισσότερες λεπτομέρειες.
Η προσέγγισή μου στη φωτογραφία είναι παρόμοια με την προσέγγισή μου στην τέχνη, όπου εκτός από τις τεχνικές δεξιότητες μου αρέσει περισσότερο που επιτρέπω τη διαίσθησή μου να με οδηγήσει. Αν και εξοικειωμένη με τον βασικό φωτισμό του στούντιου, είμαι περισσότερο φωτογράφος φυσικού φωτός, προτιμώ φυσικά περιβάλλοντα απο τεχνητό και σταθερό φως. Υπάρχει ένα στοιχείο έκπληξης στη δημιουργική διαδικασία των φωτογραφιών, όχι μόνο στη δράση της φωτογράφησης αλλά πολύ περισσότερο στη φάση της μετα-επεξεργασίας.
Στην πραγματικότητα, και όταν το σκέφτομαι, όλα οι δημιουργίες που έχω κάνει ποτέ (συμπεριλαμβανομένου σε κάποιο σημείο το ενδιαφέρον μου για τη χρωματοθεραπεία και τον συμβολισμό) οφείλεται στην αγάπη μου για [ή για να είμαι ακριβής, τον εθισμό] στο χρώμα.
Η εφαρμογή του χρώματος μου ήταν πάντοτε πρωτότυπη, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για τα έργα τέχνης μου.
Έχω μια συζήτηση με αυτό. Για μένα, είναι περισσότερο για να το βιώνεις.
Ε: Γιατί έχετε προκαλέσει αίσθηση; Ποια είστε;
Α: Για να πω την αλήθεια, δεν νομίζω ότι προκαλώ αίσθηση! Αν και αυτό θα ήταν υπέροχο (λέει το ΕΓΩ μου!). Αν οντως προκαλώ «αίσθηση» τότε αυτό είναι εξ ολοκλήρου λάθος - και ένα πρωταρχικό παράδειγμα της ψευδαίσθησης που δημιουργούν τα κοινωνικά μέσα. Είμαι απλά ένα κορίτσι με ένα δημιουργικό και ανήσυχο πνεύμα, πεινασμένο για να δημιουργήσει και να κάνει κάτι όμορφο και σημαντικό τόσο για τον εαυτό της όσο και για τον κόσμο στη σφαίρα δημιουργιας.
Δημιουργικό έργο που μιλάει από την ψυχή μου και ίσως, ελπίζω, στους θεατές.
Οι δημιουργικές μου επιθυμίες κατα πολύ, καταπνίγηκαν όταν ήμουν νέα στο σχολείο και υπάκουγα στις οδηγίες και τις συμβουλές των γονέων, της κοινωνίας και μιας ανωτερης φωνής, η τελευταία από τις οποίες, δυστυχώς, εξαντλήθηκε εντελώς για το μεγαλύτερο μέρος της από την ζωή μου. Φαίνεται πως τώρα, εκ των υστέρων, η ζωή μου έχει αφιερωθεί σε ένα ξεφλούδισμα των ψευδών πεποιθήσεων και των ανασφαλειών που υιοθετούσα και καλλιεργούσα, περισσότερο λόγω της αγανάκτησής μου.
Έχω χρησιμοποιήσει μια σειρά από διαφορετικά μέσα ενημέρωσης στη ζωή μου που ξεκίνησαν με την μελέτη και πρακτική του εσωτερικού σχεδιασμού. Παράλληλα, εργάστηκα στην ανάπτυξη της τέχνης μου και, πιο πρόσφατα, της φωτογραφίας.
Γεννήθηκα στο Λονδίνο, αλλά είμαι Ελληνίδα από την πλευρά της μαμάς μου και Ρωσσίδα από την πλευρά του πατέρα μου - ο παππούς μου ήταν από την Αγία Πετρούπολη. Ήρθαμε στην Ελλάδα en famille όταν ήμουν 4 χρονών, και μ' έστειλαν εσωτερική σε σχολείο στο Ηνωμένο Βασίλειο ( το οποίο μισούσα ) όταν ήμουν 12 ετών ως αποτέλεσμα του διαζυγίου των γονιών μου. Επέστρεψα στην Ελλάδα μόνιμα το 1984, κατέληξα να ταξιδεύω τον κόσμο για τα επόμενα 10 χρόνια, καθώς εργάστηκα και ταξίδευα σε κρουαζιερόπλοια. Παντρεύτηκα και έχω μια οικογένεια και έναν υπέροχο σκύλο και τώρα ζουμε στην Βάρη (κυρίως στο στούντιό μου) όπου εστιάζω στη δημιουργική μου δραστηριότητα.
Ε: Ποιος σας επηρέασε μεγαλώνοντας;
Α: Για καλύτερα ή για χειρότερα, νομίζω ότι η μαμά μου με επηρέασε πολύ. Ήταν πάντα ενήμερη για την εμφάνισή της, αρκετά κοκέτα - και μια όμορφη γυναίκα - αγαπούσε τη μόδα και τα ψώνια.
Ε: Που και πως σας αρέσει να χαλαρώνετε;
Α: Είμαι σχεδόν μοναχικός τύπος, και αγαπώ τον χρόνο μου μόνη μου. Μπορώ να ακούσω την ψυχή μου και να ακολουθήσω το δικό μου ρυθμό. Ως εκ τούτου απολαμβάνω να είμαι κοντά στη θάλασσα, να κάνω βόλτες με το σκυλί μου και γενικά να βρίσκομαι κοντά στη φύση. Είμαι επίσης ένας από εκείνους τους «περίεργους» ανθρώπους που πραγματικά τους αρέσει και προτιμούν να πηγαίνουν στον κινηματογράφο μόνοι τους. Γνωρίζω ότι είμαι εμπαθής, και έτσι ο χρόνος που περνάω μαζί με ανθρώπους και ειδικά μέσα ανάμεσα σε πλήθη με στραγγίζει , γι 'αυτό πρέπει να κάνω τακτικά διαλείμματα ώστε να ανακτήσω την ενέργειά μου.
Ε: Πώς φωτογραφίζετε το πρόσωπο, το μέρος ή το πράγμα που βρίσκεται μπροστά από την κάμερα,ακριβώς όπως θέλετε;
Α: Είμαι διαισθητική καλλιτέχνης, έτσι, όπως και στο καλλιτεχνικό μου έργο, μπορώ να ξεκινήσω με μια ιδέα στο κεφάλι μου και να την κατευθύνω σε ένα δημιουργικό έργο. Εντούτοις, στη διαδικασία προσπαθώ να βγώ από τη δική μου κατεύθυνση και να αφήσω τη μούσα μου (δημιουργικό πνεύμα) να οδηγήσει το δρόμο γιατί η συνείδησή μας περιορίζει συχνά το πνεύμα που θέλει να εκφράσει και να δημιουργήσει. Τώρα, όταν πρόκειται για τη φωτογράφηση ανθρώπων, έχω επίσης το στοιχείο του πνεύματος του προσωπου που θα φωτογραφηθεί και τη συνειδητή ή ασυνείδητη ανάγκη να συμβάλλει ο ίδιος στο δημιουργικό αποτέλεσμα και είναι υποχρέωσή μου να του επιτρέψω να μιλήσει και να εκφραστεί. Και στις δύο περιπτώσεις και στα μέσα ενημέρωσης, είτε πρόκειται για ζωγραφική είτε για φωτογραφία, υπενθυμίζω ότι είμαι απλά ένα εργαλείο που «χρησιμοποιείται» για να εκφράσει και να εκδηλώσει οτι χρειάζεται να εκφράσει η ψυχή. Ελπίζω ότι είμαι άξια αυτού. Οπως βλέπετε, δεν είναι πάντα θέμα αυτού που θέλω.
Ε: Δεν είστε πολιτικός, αλλά ...
Α: Ας μην μιλήσουμε για τα πολιτικά. Πρόκειται για ένα θέμα το οποίο πραγματικά δεν μου αρέσει, διότι δεν βλέπω καλές λύσεις για την ανθρωπότητα, το περιβάλλον μας που υποφέρει και την φύση μέσω της πολιτικής, είτε στο παρελθόν, στο παρόν είτε στο μέλλον. Στην πραγματικότητα, η πολιτική - και η θρησκεία - είναι η κύρια αιτία των δεινών του κόσμου. Το μόνο που βλέπω είναι μαριονέτες με ανθρώπινο πρόσχημα που προσποιούνται ότι νοιάζονται για τον κόσμο, ενώ στην πραγματικότητα νοιάζονται για τους εαυτούς τους. Δεν βλέπω κανέναν πραγματικό ηγέτη, κανένας που να με εμπνέει.
Μάλλον μίλησα για πολιτικά μόλις τώρα, έτσι δεν είναι;
Ε: Ακριβώς τι θέλετε να πείτε με τις φωτογραφίες σας; Περιγράψτε ε μου τις σκέψεις σας λεπτομερώς.
Α: Θέλω μέσα απο τις φωτογραφίες και την τέχνη μου να εκφράσω αυτό που υπάρχει στην ψυχή μου. Θέλω να πω μια ιστορία. Όταν πρόκειται για τη φωτογράφηση ανθρώπων, θέλω επίσης οι ίδιοι να εκφράσουν την ψυχή, την προσωπικότητα, την ιστορία και τα συναισθήματα τους που μπορεί να κρύβονται κάτω από την επιφάνεια. Φυσικά, δεν είναι όλοι όσοι έρχονται σε μενα για το πορτρέτο τους πρόθυμοι να εκθέσουν τον εαυτό τους για να μου επιτρέψουν αυτή τη δημιουργική απεικόνιση. Οι περισσότεροι άνθρωποι θέλουν να δουν το καλύτερό τους εαυτό, να δείξουν μια εικόνα του εαυτού τους είτε πρέπει (για επαγγελματικούς σκοπούς) είτε θέλουν για τους δικούς τους λόγους.
Σήμερα, η τέχνη της φωτογραφίας δεν είναι απλώς η λήψη φωτογραφιών, αλλά, ευτυχώς, για μένα, υπάρχουν πολλά εργαλεία που μπορώ να χρησιμοποιήσω για την επεξεργασία, την μετα-επεξεργασία εικόνων για να πω πιο αποτελεσματικά την ιστορία που θέλω.
Ε: Πώς θέλετε να σας θυμούνται οι πελάτες σας;
Α: Θα ήθελα να με θυμούνται ως κάποια με την οποία αισθάνθηκαν άνετα ή ακόμα και υποχρεωμένοι να ανοίξουν και να αποκαλύψουν την πραγματική τους ουσία, ως κάποια που κατάφερε να συλλάβει ένα στοιχείο της ψυχής τους που κανένας άλλος δεν κατάφερε ακόμα να δει.
Ερ .: Πείτε μου πότε χριάστηκε να υπερβείτε τα οριά σας για να ολοκληρώσετε μια δουλειά.
Α: Πάντα υπερβαίνω τα όρια ! Βάζω ολόκληρη την καρδιά και την ψυχή μου σε κάθε έργο που αναλαμβάνω.
Ε: Ποια τεχνολογία / λογισμικό / μηχανή κάμερας χρησιμοποιείτε για ναεστιάζεστε σε αυτό που κάνετε καλύτερα, καθώς φωτογραφίζετε;
A: Η φωτογραφική μηχανή μου είναι επαγγελματική Canon 5d iv και χρησιμοποιώ φακούς Canon 24-70mm, 70-200mm και macro 100mm. Για την επεξεργασία, χρησιμοποιώ το Lightroom και το Photoshop.
Ε: Πως ονειρεύεστε τον εαυτό σας σε πέντε χρόνια;
Α: Το όνειρό μου είναι να κάνω μια σειρά θεματικών έργων για τα οποία είμαι πολύ περήφανη και θα αξίζει να εκθέσω σε μια μεγάλη πόλη όπως η Αθήνα, το Λονδίνο και η Νέα Υόρκη.
Ε: Είστε πολύ καλή;
Α: Είμαι πολύ καλή στο να ακολουθώ τη διαίσθησή μου και να αλλάζω την κατεύθυνση αν χρειαστεί. Έχω μια έντονη αίσθηση του χρώματος και της σύνθεσης εικόνας, που μου έρχεται πιο ενστικτωδώς απ'οτι πνευματικά.
Ε: Είστε πολύ κακή;
Α: Είμαι απελπιστικά άσχετη με το μάρκετινγκ .
Ε: Η φιλοσοφία σας εν συντομία είναι;
Α: Δυστυχώς, είναι πολύ εύκολο να παγιδευτούμε συγκρίνοντας τους εαυτούς μας με τους άλλους και να πέφτουμε στα πατώματα με αρνητικές σκέψεις. Για να είσαι πραγματικά δημιουργικός και πρωτότυπος πρέπει να είσαι αληθινός στον εαυτό σου και να ακούς τη φωνή μέσα σου. Κοιτάζω, μελετώ, παρακολουθώ και θαυμάζω τι έκαναν ή κάνουν άλλοι καλλιτέχνες και φωτογράφοι, αλλά έπειτα τους βάζω στην άκρη ώστε να εκφράσω την δική μου αληθινή δημιουργική φωνή.
Ε: Τα χόμπι σας;
Α: Η εργασία μου! Τέχνη και φωτογραφία. Και ταξίδια. Αλλά μου αρέσει να βλέπω μια καλή ταινία, ειδικά στον κινηματογράφο.
Ε: Θα θέλατε οι άνθρωποι να ...
Α: Θα ήθελα οι άνθρωποι να προσέξουν το περιβάλλον τους και να το φροντίσουν περισσότερο. Η ρύπανση και ο υπερπληθυσμός βάζουν τεράστιες πιέσεις στον πλανήτη μας, που αν δεν αντιμετωπιστούν τώρα, θα έχουν καταστροφικά αποτελέσματα στο εγγύς μέλλον. Ραγίζει η καρδιά μου βλέποντας τη φύση να υποφέρει σε κάθε επίπεδο.
Ε: Αν μπορούσατε να μαγειρέψετε δείπνο για μερικούς ανθρώπους, τι θα μαγειρέυατε και για ποιον;
Α: Θα έφτιαχνα μια σπιτική Spaghetti Bolognese για τη Μελίνα Μερκούρη, ένα πρόσωπο που θα ήθελα να έχω συναντήσει ή τουλάχιστον να το δω και να ακούσω προσωπικά. Θαυμάζω την προσωπικότητά της και το πάθος που είχε για τις αιτίες για τις οποίες αγωνίστηκε.
Ε: Πώς κάνετε τη διαφορά μεταξύ άλλων φωτογράφων;
Α: Δεν ξέρω αν αυτό είναι για μένα, να απαντήσω εγώ, αλλά για τους άλλους Σε κάθε περίπτωση, είναι πολύ νωρίς. Θα ήθελα να σκεφτώ ότι κάποια μέρα θα μπορούσα να κοιτάξω πίσω στο έργο μου και να πω ότι το έκανα με τον τρόπο μου. Άφησα το σημάδι μου. Είπα την ιστορία μου.
Ε: Τι είναι ευημερία για εσας;
Α: Εκτός από την προφανή, φυσική, πνευματική και συναισθηματική υγεία, η ικανοποίηση σε αυτό που κάνω είναι θεμελιώδης για την ψυχολογία μου που επηρεάζει άμεσα την πρώτη.
Ε: Μια κοινή εσφαλμένη αντίληψη για σας;
Α: Ότι είμαι απρόσιτη! Με πονάει να ακούω κάποιους ανθρώπους να αναφέρουν το γεγονός ότι αυτοί ή άλλοι δίστασαν να με προσεγγίσουν σκεπτόμενοι ότι δεν θα ήθελα να έρθω σε επαφή μαζί τους, πως είμαι απομονωμένη, σνομπ ή οτιδήποτε άλλο ... Είμαι εντελώς το αντίθετο! Συνεργάζομαι με ανθρώπους από όλα τα κοινωνικά στρώματα. Σέβομαι την ιστορία όλων, αρκεί να μην έχουν βλάψει κανέναν ή τίποτα. Υποθέτω ότι αυτό προέρχεται από το ότι είμαι ήσυχη και, όπως ανέφερα προηγουμένως, μοναχικός άνθρωπος. Είμαι τρομακτικά ντροπαλή και δεν μου αρέσει να «ενοχλώ» τους άλλους.
Ε: Ποια είναι η πλειοψηφία των πελατών σας;
Α: Η πλειοψηφία των πελατών μου είναι γυναίκες, οι περισσότερες από τις οποίες είναι ώριμες, κομψές και επιτυχημένες κυρίες, που θέλουν να έχουν πορτραίτα για επαγγελματικούς και προσωπικούς σκοπούς.
Ε: Τι σας παρακινεί να συνεχίσετε να φωτογραφίζετε οικονομικά, πολιτικά, διανοητικά ή συναισθηματικά;
Α: Είναι πρωτίστως ανάγκη να είμαστε δημιουργικοί. Για να βλέπουμε τα πράγματα από μια διαφορετική οπτική γωνία. Έμπνευση και χαρά.
Ε: Από τα έργα σας, ποιο είναι το αγαπημένο σας; Γιατί;
Α: Δεν μπορώ να πω ειλικρινά ποια δουλειά είναι η αγαπημένη μου. Το καθένα έχει τη θέση του και μου φέρνει τη χαρά και την ικανοποίηση με διάφορους τρόπους. Το καλλιτεχνικό μου έργο τροφοδοτεί τη φωτογραφία μου και αντίστροφα. Αλλά αν έπρεπε και για να ικανοποιήσω την ερώτησή σας από την τέχνη μου θα έλεγα ότι ο τελευταίος πίνακας που έκανα, το «Self Portrait @ 11» είναι ένα από τα αγαπημένα μου λόγω της συναισθηματικής αξίας και των αναμνήσεων εκείνης της εποχής και αυτό που ήμουν. Και από τις φωτογραφίες μου θα έλεγα, αρκετά παράξενα, όπως το σκέφτομαι τώρα, μερικές από τις πρώτες φωτογραφίες που τράβηξα ως φωτογράφος στο δρόμο κατά τη διάρκεια της παρέλασης του Pride της Αθήνας το 2017, συγκεκριμένα μερικών φιλόζωων που ήταν πολύ πρόθυμοι να φωτογραφηθούν
Ε: Ποιοι καλλιτέχνες σας επηρέασαν περισσότερο;
A: Στην τέχνη: Frida Kahlo, Klimt, Van Gogh, Modigliani, Aggeliki Tseva, Canan Berber, Georgia O'Keefe, Léon Bakst , Matisse, Miro.
Στην Φωτογραφία: Platon, Sue Bryce, Annie Leibovitz, και ο αδερφός μου George Blonsky
Interview to Alexandra Lavida
0 comments:
Post a Comment