Αναρωτιόταν αν ξεχνούσε κάτι.
Αναρωτιόταν.
Περπατούσε την Kατεχάκη , ανεμίζοντας τις σκέψεις τις στην λεωφόρο, προκαλώντας συμφόρηση στις αναμνήσεις της.
Τι ξεχνούσε;
Η μυρωδιά του είχε ξεθυμάνει απο πάνω της και το βιαστικό φιλί τους , λέρωσε το λευκό του πουκάμισο , ήταν καλοκαίρι και χειμώνιασε για τα καλά.
Τα φανάρια σαν πελώρια στολίδια την επανέφεραν στην πραγματικότητα και ο ερχομός των γιορτών των χριστουγέννων της φόρεσαν ένα χαμόγελο στο χλωμό πρόσωπό της.
Ένα χαμόγελο.
Δεν ήθελε να τυλίξει δώρα ,
Ούτε να φτιάξει γλυκά
Ήθελε να τυλιχτεί στην αγκαλιά του και να ξυπνήσει μαζί του .
Θυμήθηκε τι ξεχνούσε.
Εκείνον.
Missy Merida
Αναρωτιόταν.
Περπατούσε την Kατεχάκη , ανεμίζοντας τις σκέψεις τις στην λεωφόρο, προκαλώντας συμφόρηση στις αναμνήσεις της.
Τι ξεχνούσε;
Η μυρωδιά του είχε ξεθυμάνει απο πάνω της και το βιαστικό φιλί τους , λέρωσε το λευκό του πουκάμισο , ήταν καλοκαίρι και χειμώνιασε για τα καλά.
Τώρα θα φοράει το πουλόβερ με τις λευκές γραμμές και τα χέρια του θα είναι παγωμένα, θα τα κρατάει πάντα μέσα στις τσέπες και θα κοιτάζει με τα πράσινα του μάτια εναν κόσμο άδειο απο εκείνη.
Τι ξεχνούσε;
Τι ξεχνούσε;
Τα φανάρια σαν πελώρια στολίδια την επανέφεραν στην πραγματικότητα και ο ερχομός των γιορτών των χριστουγέννων της φόρεσαν ένα χαμόγελο στο χλωμό πρόσωπό της.
Ένα χαμόγελο.
Δεν ήθελε να τυλίξει δώρα ,
Ούτε να φτιάξει γλυκά
Ήθελε να τυλιχτεί στην αγκαλιά του και να ξυπνήσει μαζί του .
Θυμήθηκε τι ξεχνούσε.
Εκείνον.
Missy Merida
0 comments:
Post a Comment