Bedtime Stories.. It tastes like milk chocolate…

It tastes like milk chocolate…

(Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα ή καταστάσεις ουδεμία σχέση με την πραγματικότητα έχουν)

• Chef there’s a goddess at the beach… a GODESS and she says she wants a dish containing sweet paprika as a desert containing Valrhona chocolate. Do we serve anything like that?
• She wants what? He answered trying, unsuccessfully, to maintain his cool and not to drop all the culinary objects he was holding.
• A dish containing sweet paprika as a desert containing Valrhona chocolate.

• And you said that a woman ordered this?
• Not just a woman chef, a goddess!
• Ok… where is she sitting?
• At the sunbeds, but she said that she will move to one of the tables to eat.
• Is she alone?
• That’s how it looked like. But I can’t be certain. What should I tell her?
• Ok… ok… I’ll come out in a while and tell her myself.
• Chef, am I right to assume that you know her?
• Don’t you have work to do?
• I do. I’m going. He answered while lifting his arms at a giving in position.
• Good and when she sits at a table let me know.
• Ok, he replied as he left the kitchen.

The waiter walked towards her sunbed. He took his time approaching her since he was enjoying the view. The sun had started to set and she was coming out of the water. He didn’t know what it was, the sea, the long hours of work, her heartful smile, her harmonic body or her graceful moves that made him stop and wait for her to get to him.

• Yes please? She asked him.
• I talked to the chef and he mentioned that he will inform you himself as regards to your order.
• Oh, great. She answered smiling.
• Are you going to take your dinner now?
• I’m thinking of going by my hotel room and take a shower and come back a bit later. So you can let the chef know that he has some more time to think about it.
• Oh, ok… I will let him know. When will you be back?
• Hm, that’s a good question. In about 2 hours I recon. Oh, and if it is possible can you please book that table over there for me?
• Of course I’ll reserve it for you.
• Thank you very much.
• You’re welcome. He replied and walked away.

She dried herself and relaxed on the sunbed for a while longer. When the sun set completely she got her staff and went to her hotel. She had a shower and laid down to relax. She felt asleep and when she woke up about three quarters later she felt refreshed and very light. She had a glass of cold water and started to get ready. She put some body lotion on and just a dry, white bikini bottom. On top she wore a white semi see-through kaftan with blue arabesque motives. She highlighted her eyes, cheeks and lips, and did her hair at a wavy style. There was nothing pretentious about her but she looked so meticulous.

She returned to the restaurant of the beach club and gave her name at the entrance. She followed the waiter as he showed her to her table. It was a romantic table, low lights, rather isolated. She turned on her tablet and started reading one of the books that she had downloaded.

• Hi, would you like something to drink? The waitress asked her.
• Hi. I’d like a bottle of water and a glass of white wine please.
• Would you like something to eat as well?
• Actually I already have ordered at your colleague John.
• Would you like me to call him?
• No, just tell him that I’m here and ready for my order.

Fenia left to get her order. She met John inside at the bar.

• John, there is a client out there who says that she has given you her order a while ago…? I didn’t really get what she was saying.
• Oh, she’s back. Where is she sitting?
• At D4.
• Ok, I’ll let the chef know.
• The chef?
• Yes… don’t ask me I have no idea either. But he said that when she’s ready he’ll send out her order. I think he knows her, I think.
• Ok, I’ll get her the wine and let her know.

John went to the kitchen to let the chef know that she was back and Fenia went to the bar to get the wine. When she served her she told her that she met with her colleague and that someone was to come later with hew order. She thanked the waitress and got back to reading her book with a strange smile on her face. She kept on reading while drinking her wine. A few minutes later a plate was left at her table. It had a piece of toasted bread, a slice of tomato and a slice of mozzarella. The plate was styled with fresh basil leaves, fresh pepper and olive oil. She smiled. As she took the first bite her mouth filled with the tastes and the perfumes of the ingredients of her “salad”. She slowly finished her salad. She ordered one more glass of wine and gave a note to Fenia to give it to the chef. She turned her chair towards the sea and stretched. She relaxed. She closed her eyes and enjoyed the music and the sound of the sea.

At the kitchen the chef was on fire, he very well knew who was out there. He was surprised by her presence. One thing he was certain about, the way they left things the last time they “talked” on FB he didn’t expect her to show up. But now she was here and he had no idea of what was going on. Fenia gave him her note. He opened it quickly “I’m sure that you can offer me so much more pleasure”. He laughed and thought “game on”. He looked at his watch. “Are we very busy tonight?” he asked. “No, chef, it looks like it’s going to be a slow night. There are just two tables and the girl you know.” John answered. «Great. Vaggelis I’ll prepare the next two dishes and then do you think you can make it on your own?”, he asked his assistant. “Of course I can chef” he replied. He got into preparing her next plate. Muscles… he thought about their last conversation and laughed.

He tried really hard to create a perfect plate. Just before he was done he asked from his assistant to prepare a few slices of toasted bread and to make sure that the food doesn’t overcook. He went to the showers and after a quick shower he put on a fresh set of clothes and returned to the kitchen. He took the food, the bread and a bottle of wine and went to her table. In the meanwhile she has reached the beach and was walking on the sand and enjoying the light breeze and the sea. He stopped and looked at her. She was very fairy-like. He left the plates on the table and pored her some more wine. He took their glasses and went to the beach.

• Hi, he told her.
• Hi, she smiled.
• I brought some wine.
• Great! How about my order?
• At the table, waiting for us.
• Us?
• Yes… it’s a good opportunity since there are not a lot of people here tonight. I can have my dinner with you.
• Shall we, then?
• After you…

They looked at each other and she never stopped smiling at him. On the table she found the muscles, the bread as well as some lighted candles. They sat and he served her. They talked on a number of issues. He tried, sometimes discreetly and some other times not so discreetly, to find out why she was there and if she had the same thing in mind as he had regarding the course of their evening…

• So how come and you are here? He asked her.
• I thought that it would be nice to see one more island besides my own, this year.
• And how do you like it?
• It’s nice. It has some very nice beaches.
• Have you been here for days?
• Yes, today is my 4th day here.
• So you’ve been here for four days and you haven’t come in earlier?
• Yes, why does this seem strange to you?
• No, it’s just that… and when are you leaving?
• I still have a couple of days left.
• That’s nice… and what are you planning on doing those two days? Where will be staying? Where do you want me to take you?
• There is no need to take me anywhere. I can go on my own.
• I thought that maybe you wanted me to take you to some more lonely beaches.
• Mmmm…. That’s not a bad idea! She answered and smiled in exactly the same naughty way that he was looking at her now.
• How do you like the muscles?
• A lot… they are really fresh.
• I’m glad. Let me make you an ideal bite.
• Ok, sure!
• Here you are…
• It’s huge!
• Take as much as you can. He said and brought it close.
• Thank you, she replied and looked straight into his eyes as she was getting a bite.
• You are a bit different from the last time I saw you.
• I don’t think so!
• Maybe you see something that I don’t.
• No way, I would have remembered this tattoo.
• A… it’s new. As for the rest of me… you don’t have a full picture I think in order to compare.
• True, but with what you’re wearing not much is left to imagination. Although, I admit that I’d love to see you without it.
• I’m sure you would… the zinc has started kicking in…
• Exactly… so, what do you think?
• What do I think?
• Should we take a walk?   
• Where to?
• I was thinking a walk by the beach and then… we’ll see… either ways I can make you an amazing breakfast.
• Hahahahahahaha… she laughed loudly! I sure you can.
• So what do you think?
• Around what time can you make me breakfast? I mean how early do you have to be here?
• Not too early. We start the pre-work around 11:30. The kitchen opens at 12:00.
• So you’re telling me that I have to wait till 12:00 to get my breakfast?
• If you come here for breakfast yes. But we are generally rather slow in the mornings, so we can have breakfast together even if we are here. I can cook it and we can eat together. Although I prefer that I cook it at my place, here in the island.
• So after our walk you were thinking of passing by your place, correct?
• Something like that… or at least end up at my place.
• Nice… she answered while smiling naughtily. But if I am to gain some time, I’d rather we have breakfast here.
• If you think of it this way… you are right!
• Great…

• Hey babe, so this is where you’ve been hiding. Her friend told her as he kissed her.
• As I had told you.
• Am I late?
• Not at all. She answered and placed her hands around hi, while giving into a deep sexual kiss.
• Baby… he said acting surprised.
• It’s not me, it’s the muscles… she said and showed him the leftovers on the table.
• Oh, ok.
• Let me introduce you. The chef, he is an acquaintance of mine… my boyfriend, she said looking at the chef who was watching the whole scene surprised.
• Nice to meet you, he said while still holding her in his arms. Do you want to stay or to go?
• Baby, if we stay I’ll have to restrain myself. She said meaningfully.
• Ok… he said. Have you paid?
• No, I didn’t get around to doing it.
• Ok… I’ll do it as we leave.
• Thank you.
• It was nice meeting you. Thank you for keeping her company I had to get a few things done for my work and the time difference with USA makes things difficult. It’s a work issue… you understand. I hope we get to see each other soon.
• Don’t worry… you’ll get the chance tomorrow. She jumped in. as he said he’ll be free tomorrow and he’ll come to have breakfast with us, it’s an opportunity for me to see him as well, since he didn’t have that much time today.
• Great… I hope that you can cook a mean breakfast, because chances are that we will need it, he said and winked at him.
• Shall we, baby? She said.
• Yes, he replied and picked up her bag.
• See you tomorrow, she told to the chef and kissed him on the cheeks. Thank you for an amazing meal. She smiled. I’m sure that the breakfast will be amazing as well, just remember that I prefer savory flavors. She smiled meaningfully.
• I remember, he replied.
• Good, then remember this as well… she smiled and left.  

Έχει γεύση σοκολάτας γάλακτος…

(Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα ή καταστάσεις ουδεμία σχέση με την πραγματικότητα έχουν)

• Σεφ, είναι έξω μια θεά… ΘΕΑ και θα ήθελε λέει ένα πιάτο το οποίο να έχει καπνιστή πάπρικα μέσα και ένα γλυκό με Valrhona σοκολάτα. Έχουμε εμείς κάτι τέτοιο;
• Τι θα ήθελε; Απάντησε εκείνος προσπαθώντας, μάταια, να διατηρήσει την ψυχραιμία του και να μην του πέσουν τα κατσαρολικά από τα χέρια.
• Ένα πιάτο το οποίο να έχει καπνιστή πάπρικα μέσα και ένα γλυκό με Valrhona σοκολάτα.
• Και είπες ότι στο παρήγγειλε αυτό γυναίκα;
• Όχι απλά γυναίκα σεφ, γυναικάρα!!!
• Καλά… πού κάθετε;
• Ήταν στις ξαπλώστρες αλλά είπε ότι θα μεταφερθεί σε τραπέζι για να φάει.
• Είναι μόνη της;
• Εγώ μόνη της την είδα. Αλλά δεν μπορώ να ξέρω κιόλας. Τι να της πω;
• Καλά… καλά… θα πάω εγώ σε λίγο έξω και θα της πω εγώ.
• Σεφ, να υποθέσω ότι την ξέρεις;
• Κάτι τέτοιο.
• Σεφ την ξέρεις καλά; Γιατί αν την ξέρεις…
• Δεν έχει δουλειά να κάνεις εσύ;
• Έχω. Φεύγω. Απάντησε εκείνος και σήκωσε τα χέρια του σαν αν παραδίνεται.
• Ωραία, και όταν δεις που θα κάτσει για να φάει, έλα να μου πεις.
• Εντάξει. Του απάντησε βγαίνοντας από την κουζίνα.

Ο σερβιτόρος κατευθύνθηκε προς την ξαπλώστρα της. Πήρε το χρόνο του να την πλησιάσει απολαμβάνοντας τη θέα. Είχε αρχίσει να σουρουπώνει και εκείνη έβγαινε από το νερό. Λίγο η θάλασσα, λίγο οι πολλές ώρες δουλειάς, λίγο το εγκάρδιο χαμόγελό της, λίγο το αρμονικό σώμα της, λίγο οι γεμάτες χάρη κινήσεις της, τον έκαναν να κοντοσταθεί και να την περιμένει μέχρι να φτάσει στα πράγματά της.

• Παρακαλώ; Τον ρώτησε.
• Μίλησα με τον σεφ και μου είπε ότι θα σας ενημερώσει ο ίδιος σχετικά με αυτό που ζητήσατε.
• Α, μάλιστα, του απάντησε χαμογελώντας πονηρά.
• Θα περάσετε στο τραπέζι σας;
• Σκέφτομαι να πεταχτώ μέχρι το ξενοδοχείο μου να κάνω ένα ντους και θα ξαναέρθω. Πες του σεφ ότι έχει λίγη ώρα ακόμα για να σκεφτεί.
• Α, μάλιστα… Θα τον ενημερώσω. Σε πόση ώρα περίπου να σας περιμένουμε;
• Μμμμ… καλή ερώτηση. Σε κάνα 2ωράκι θα είμαι εδώ. Α, και αν είναι δυνατόν θα μπορούσα να κάτσω σε εκείνο το τραπέζι;
• Βεβαίως θα σας το κρατήσω.
• Σε ευχαριστώ πάρα πολύ.
• Παρακαλώ, της είπε και απομακρύνθηκε.   

Εκείνη σκουπίστηκε με την πετσέτα της και χαλάρωσε για λίγο ακόμα στην ξαπλώστρα της. Όταν ο ήλιος έπεσε τελείως μάζεψε τα πράγματά της και έφυγε για το δωμάτιο του ξενοδοχείου της. Έκανε ένα ντους και ξάπλωσε λίγο να ηρεμήσει. Την πήρε ένας ελαφρύς ύπνος και όταν ξύπνησε τρία τέταρτα αργότερα ένιωθε ανανεωμένη και ανάλαφρη. Σηκώθηκε ήπιε ένα ποτήρι παγωμένο νερό και άρχισε να ετοιμάζεται.  Άπλωσε λίγη κρέμα του αρώματός της στο σώμα της και έβαλε μόνο το κάτω από ένα στεγνό λευκό μαγιό και το καφτάνι της. Ήταν ένα άσπρο ημιδιαφανές καφτάνι με αραβικά σχέδια σε μπλε και γαλάζιο. Έκανε ένα ελαφρύ βάψιμο και έφτιαξε τα μαλλιά της σε κυματιστό ύφος παραλίας. Δεν υπήρχε τίποτα το επιτηδευμένο πάνω της ήταν όμως τόσο προσεγμένη.

Επέστρεψε στο εστιατόριο του beach club είπε το όνομά της στην είσοδο και ακολούθησε τον μετρ καθώς την πήγαινε προς ένα τραπέζι το οποίο ήταν λίγο μοναχικό με πολύ ελαφρύ φωτισμό. Άνοιξε το tablet της και άρχισε να διαβάζει ένα από τα βιβλία που είχε κατεβασμένα σε αυτό.

• Γεια σας, θα πάρετε κάτι; Τη ρώτησε μια από τις κοπέλες του σέρβις.
• Γειά σας. Θα ήθελα ένα μπουκάλι νερό και ένα ποτήρι λευκό κρασί.
• Θα φάτε κάτι;
• Βασικά είχα αναφέρει κάτι στον συνάδελφό σας, τον Γιάννη.
• Θέλετε να τον φωνάξω;
• Όχι δεν υπάρχει πρόβλημα, απλά αν μπορείτε πείτε του ότι είμαι έτοιμη για την παραγγελία μου.
• Ωραία λοιπόν. Έρχομαι με το νερό και το κρασί σας.
• Ευχαριστώ πολύ. Της απάντησε ευγενικά.

Η Φένια πήγε να φέρει την παραγγελία της. Βρήκε τον Γιάννη στο μπαρ.

• Γιάννη, έχω μια πελάτισσα που λέει ότι σου έχει δώσει μια παραγγελία εδώ και κάποια ώρα…; Δεν κατάλαβα ακριβώς.
• Α, γύρισε; Σε ποιο τραπέζι είναι;
• Στο Δ4.
• Εντάξει θα ενημερώσω τον σεφ.
• Τον σεφ;
• Ναι… ούτε εγώ ξέρω. Αλλά εκείνος είπε ότι όταν είναι έτοιμη θα της στείλει την παραγγελία της. Μάλλον την ξέρει απ’ ότι κατάλαβα.
• Εντάξει της πάω το κρασί και την ενημερώνω.

Ο Γιάννης πήγε στην κουζίνα να ενημερώσει τον σεφ και η Φένια πήρε το κρασί από το μπαρ. Όταν τη σέρβιρε την ενημέρωσε ότι είχε μιλήσει με τον συνάδελφό της και ότι κάποιος θα ερχόταν άμεσα με την παραγγελία της. Εκείνη ευχαρίστησε την κοπέλα και επέστρεψε στο βιβλίο της με ένα αδιευκρίνιστο χαμόγελο να διαγράφεται στο πρόσωπό της. Διάβαζε ανέμελα και έπινε το κρασί της. Λίγα λεπτά αργότερα έφτασε στο τραπέζι της ένα πιάτο με μια φέτα ξεροψημένο ψωμί, μια φέτα ντομάτα και μια φέτα μοτσαρέλα. Το πιάτο ήταν στολισμένο με φύλλα φρέσκου βασιλικού, φρεσκοτριμμένο πιπέρι και ελαιόλαδο. Εκείνη χαμογέλασε μόλις είδε το πιάτο. Βάζοντας την πρώτη μπουκιά στο στόμα της απόλαυσε τα αρώματα και τις γεύσεις. Συνέχισε με αργό ρυθμό μέχρι να τελειώσει το ορεκτικό της. Παρήγγειλε ένα ακόμα ποτήρι κρασί και έδωσε ένα σημείωμα στη Φενια για να το δώσει στον σεφ. Γύρισε την καρέκλα της να βλέπει τη θάλασσα άπλωσε τα πόδια της και τεντώθηκε. Χαλάρωσε. Έκλεισε τα μάτια της και απόλαυσε τη μουσική και τον ήχο της θάλασσας.  

Μέσα στην κουζίνα ο σεφ είχε πάρει φωτιά, ήξερε πολύ καλά ποια ήταν εκεί έξω. Τον είχε ξαφνιάσει πολύ ο ερχομός της. Το σίγουρο ήταν ότι, με τον τρόπο που είχαν μείνει τα πράγματα μετά την τελευταία τους  συνομιλία μέσω FB, δεν περίμενε με τίποτα να έρθει. Τώρα όμως εκείνη ήταν εδώ και ο ίδιος δεν ήξερε τι παιζόταν. Η Φένια του παρέδωσε το σημείωμα. Εκείνος το άνοιξε στα γρήγορα «είμαι σίγουρη ότι μπορείς να μου προσφέρεις πολύ περισσότερη ευχαρίστηση». Γέλασε και σκέφτηκε game on. Κοίταξε το ρολόι του. «Πόση κίνηση έχουμε έξω παιδιά», ρώτησε. ΄Όχι πολύ σεφ, φαίνεται να είναι μια ήρεμη βραδιά. Έχουν μείνει 2 παρέες και η κοπέλα που ξέρεις», απάντησε ο Γιάννης. «Ωραία, Βαγγέλη θα ετοιμάσω τα επόμενα 2 πιάτα και μετά πιστεύεις ότι θα τα καταφέρεις μόνος σου;», ρώτησε τον βασικό βοηθό του. «Ναι, σεφ κανένα πρόβλημα», του απάντησε. Βάλθηκε να ετοιμάσει το επόμενο πιάτο για εκείνη. Μύδια αχνιστά. Σκέφτηκε τη συζήτησή τους και γέλασε.

Έβαλε όλη του την τέχνη. Λίγο πριν τελειώσει το ψήσιμο ζήτησε από τον βοηθό του να του ετοιμάσει μερικές φέτες φρυγανισμένο ψωμί και να βεβαιωθεί ότι δε θα καεί το φαγητό. Εκείνος πετάχτηκε μέχρι τις ντουσιέρες του κλαμπ και ξεπλύθηκε στα γρήγορα. Έβαλε τα κανονικά του ρούχα και επέστρεψε στην κουζίνα. Πήρε το πιάτο, το ψωμί και ένα μπουκάλι κρασί και κατευθύνθηκε προς το τραπέζι της. Εν τω μεταξύ εκείνη είχε σηκωθεί και είχε κατέβει στην παραλία και απολάμβανε το νερό στα πόδια της καθώς περπατούσε στην άμμο. Στάθηκε λίγο να την κοιτάει. Ήταν τόσο αέρινη. Ακούμπησε τα πιάτα στο τραπέζι και της έβαλε λίγο ακόμα κρασί. Πήρε τα ποτήρια τους και κατέβηκε στην παραλία.

• Γεια σου. Της είπε.
• Γεια σου, του απάντησε χαμογελώντας.
• Έφερα κρασί.
• Ωραία! Η παραγγελία μου;
• Στο τραπέζι μας περιμένει.
• Μας;
• Ε, ναι. Ευκαιρία είναι δεν έχει πολύ κόσμο απόψε και είπα να φάω με παρέα.
• Πάμε;
• Ναι.

Κοιτάχτηκαν και εκείνη δε σταμάτησε ούτε λεπτό να του χαμογελάει. Στο τραπέζι βρήκε τα μύδια και το ψωμί καθώς και μερικά κεράκια αναμμένα. Κάθισαν και τη σέρβιρε. Μίλησαν για διάφορα θέματα. Εκείνος προσπαθούσε κάποιες φορές διακριτικά και κάποιες όχι τόσο να μάθει γιατί ήταν εκεί, αν είχε το ίδιο πράγμα στο μυαλό του με τον ίδιο για την κατάληξη της βραδιάς…

• Λοιπόν πώς και από εδώ;
• Είπα να δω και ένα άλλο νησί εκτός από το δικό μου φέτος.
• Και πώς σου φαίνεται;
• Καλό είναι. Έχει πολύ ωραίες παραλίες.
• Είσαι μέρες εδώ δηλαδή;
• Ναι σήμερα είναι η 4η μέρα μου εδώ.
• Είσαι δηλαδή τόσες μέρες εδώ και δεν έχεις έρθει ξανά;
• Ναι! Γιατί σου κάνει τόσο εντύπωση;
• Όχι απλά… και θα μείνεις μέρες ακόμα.
• Έχω ακόμα 2 μέρες.
• Α, ωραία… και τι λες να κάνεις αυτές τις μέρες που θα μείνεις; Που θες να σε πάω;
• Δε χρειάζεται να με πας κάπου, μπορώ και μόνη μου;
• Σκέφτηκα μήπως θες να πάμε να σου δείξω κάποια από τις πιο απομονωμένες παραλίες;
• Μμμμ… δεν είναι κακή ιδέα αυτή! Του απάντησε και του χαμογέλασε ακριβώς με το ίδιο πονηρό χαμόγελο που την κοιτούσε τώρα και αυτός.
• Πώς σου φαίνονται τα μύδια;
• Μια χαρά… φρεσκότατα.
• Χαίρομαι! Να σου φτιάξω εγώ μια μπουκιά που θα είναι ιδανική;
• Ναι, αμέ!
• Ορίστε…
• Είναι τεράστια…
• Δάγκωσε όσο μπορείς. Της είπε και της την έφερε κοντά της.
• Ευχαριστώ, του είπε και τον κοίταζε στα μάτια καθώς έπαιρνε μια δαγκωνιά.
• Έχεις αλλάξει από την τελευταία φορά που σε είδα.
• Δε νομίζω.
• Είμαι σίγουρος! Θα το θυμόμουν αυτό το τατουάζ.
• Είναι καινούριο. Όσο για το υπόλοιπο… ούτε τώρα το βλέπεις ολόκληρο για να συγκρίνεις.
• Όντως, αλλά αυτό που φοράς δεν αφήνει και πολλά στη φαντασία. Αν και ομολογώ ότι θα προτιμούσα να σε δω και χωρίς αυτό.
• Είμαι σίγουρη… έχει αρχίσει και ενεργοποιείται και ο ψευδάργυρος…
• Ακριβώς… λοιπόν τι λες;
• Τι λέω;
• Τι λες πάμε καμιά βολτούλα;
• Για πού λες;
• Σκεφτόμουν βόλτα στην παραλία και μετά… βλέπουμε… μπορώ πάντως να σου φτιάξω ένα φανταστικό πρωινό!
• Χαχαχαχαχα, γέλασε δυνατά! Είμαι σίγουρη ότι μπορείς.
• Τι λες, λοιπόν;
• Τι ώρα μπορείς να μου φτιάξεις πρωινό; Εννοώ πόσο νωρίς πρέπει να είσαι εδώ;
• Α, όχι και πολύ νωρίς. Ξεκινάμε κατά τις 11:30 την προετοιμασία. Η κουζίνα ανοίγει για κανονικά γεύματα από τις 12:00 και μετά.
• Άρα θα πρέπει να περιμένω μέχρι τις 12:00 για να φάω πρωινό;
• Αν έρθεις εδώ για να το φας ναι. Αλλά γενικά το πρωί είμαστε πολύ χαλαρά, δηλαδή ακόμα και αν έρθουμε εδώ θα μπω να το φτιάξω και θα βγω για να το φάμε παρέα. Αν και προτιμώ να στο φτιάξω στο σπίτι που έχω εδώ στο νησί λόγο της δουλειάς.
• Άρα μετά τη βόλτα στην παραλία σκεφτόσουν να περάσουμε και από το σπίτι σου, σωστά;
• Κάπως έτσι… ή να καταλήγαμε σε αυτό.
• Μάλιστα… του απάντησε πάντα με το πονηρό χαμόγελο στα χείλη της.
• Αν είναι να κερδίσω μερικές ώρες προτιμώ να έρθω και να το φάω εδώ.
• Αν το σκεφτείς έτσι… έχεις δίκιο!
• Ωραία…

• Μωρό μου, εδώ είσαι κρυμμένη. Της είπε καθώς τη φιλούσε ο φίλος της που είχε μόλις πλησιάσει στο τραπέζι.
• Ναι, αφού στο είπα.
• Άργησα;
• Μπα, καθόλου. Του απάντησε, σηκώθηκε και τύλιξε τα χέρια γύρω από το λαιμό του καθώς του παραδιδόταν σε ένα βαθύ ερωτικό φιλί.
• Μωρό μου… της είπε ξαφνιασμένος.
• Δε φταίω εγώ, τα μύδια… του είπε και του έδειξε το πιάτο στο τραπέζι της.
• Α, μάλιστα!
• Να σας συστήσω, είπε… Ο σεφ, γνωστός μου… ο φίλος μου, είπε κοιτώντας τον σεφ ο οποίος καθόταν όλο απορία και τους κοιτούσε.
• Χαίρω πολύ, είπε εκείνος κρατώντας την ακόμα στην αγκαλιά του. Θες να κάτσουμε ή να φύγουμε.
• Καρδιά μου… αν κάτσουμε θα πρέπει να συγκρατηθώ. Του απάντησε όλο νόημα εκείνη.
• Εντάξει λοιπόν, της είπε. Έχεις πληρώσει;
• Όχι, δεν πρόλαβα…
• Ωραία θα πληρώσω καθώς φεύγουμε της είπε.
• Εντάξει, του απάντησε εκείνη όλο γλύκα.
• Χάρηκα πολύ για τη γνωριμία, αν και σύντομη. Σ’ ευχαριστώ που της κράτησες παρέα, έπρεπε να τελειώσω ένα τηλεφώνημα με Αμερική. Αυτή η δουλειά… καταλαβαίνεις. Ελπίζω να τα ξαναπούμε πιο ήρεμα.
• Ναι, μην ανησυχείς… θα τα πείτε αύριο. Θα έρθουμε για πρωινό, πετάχτηκε εκείνη. Θα έχει χρόνο απ΄ ότι μου είπε να βγει να τον δω και εγώ…  γιατί σήμερα τον πέτυχα σε δύσκολη μέρα.
• Ωραία… ελπίζω να κάνεις καλό πρωινό φίλε, γιατί μάλλον θα χρειαστούμε και οι δύο ένα πολύ δυναμωτικό πρωινό, του είπε και του έκλεισε το μάτι συνωμοτικά.
• Πάμε μωρό μου; Του είπε εκείνη.
• Ναι, της απάντησε και πήρε την τσάντα της.
• Τα λέμε αύριο, είπε εκείνη στον σεφ και έσκυψε να τον φιλήσει σταυρωτά. Σ’ ευχαριστώ για ένα γευστικότατο γεύμα. Του είπε και του χαμογέλασε. Είμαι σίγουρη ότι και το πρωινό θα είναι τέλειο, να σου θυμίσω ότι προτιμάω τα αλμυρά! Του χαμογέλασε όλο νόημα.
• Το θυμάμαι. Της απάντησε.
• Ωραία, να θυμάσαι και αυτό… του απάντησε και έφυγε.

The End..

Snowflake..