Bedtime Stories Dimitris and Ariadne

Dimitris & Ariadne (we don’t want the same things Dimitri)

“No way he is calling back” Ariadne thought as she was waking up. “He took exactly what he wanted and had the time of his life, so why would he call back. Either ways he is going through a strange phase of his life”. All these thoughts came to her mind and her mood matched more and more the cloudy sky outside her window.

She, unwillingly, got out of bed and got ready to go to work. All day she was checking her phone, just in case he sent her a message and she hadn’t heard the “bip”. Nothing there. The same with her emails and Facebook. He was a no show. She did try to initiate contact by sending him a message, but she got no reply. And as time went by, she felt worse. And this is how her entire week went by, with an exception of Thursday night, when she decided to contact George via FB. She very well knew were this “discussion” would lead if she played it right. And she played it exactly right.

So around 1:30 pm she was driving to his house. He was able to tell that she wasn’t feeling that well but he didn’t comment it. There was no reason to do so since things between them were clear. Their “relationship” had a different base. They talked about anything they wanted to in exactly the way they were thinking about them. This is what happened today as well. They both knew why they had met. So they chatted, they had their drinks, she gave him a bit of a massage – just for the fun of it – and they finally ended up in bed together. It was a night full of good interaction and fluids exchange. She wasn’t looking for anything more. So the next morning they said their “goodmornings” and parted ways.

This though was not enough to change her mood. A week later her friend had realized that something was wrong, so she called her and invited over at her house to watch some TV, chat and take her mind off of whatever was troubling her. Ariadne put on a sweater and a pair of track pants and went over. They were drinking their wine when the phone rang/ “Hey baby. How are you? I’m also well. We are her with Ariadne and chatting. Yes, of course you can come over”, when she hung up the phone she turned to her and said “this will be nice, Louis is coming over with Dimitris and Christos”. Ariadne barely jumped off her sit to start running towards her house. Instead she went to the bathroom in order to check herself out. “I’m a complete mess” she realized, so she took her kit out of her bag and put on some make up, brushed her hair and sprayed herself with the perfume she knew drove him crazy. From that moment until the doorbell rang she was sitting on nails. She opened the door as her friend was cooking in the kitchen.

“Hey, hey, hey… what are you doing here” she welcomed them in a joyful mood. She kissed her cousin and Chris but gave Dimitris a very typical handshake. She offered them something to drink and sat as far away as she could from Dimitris. They were chit-chatting when at some point Dimitris asked from her to help him with his back. “I don’t think so…” she answered in a strict manner. From time to time he was looking at her with a vicious look, making a hard effort not to explode. When at some point Ariadne went to the kitchen, he followed her. - What’s up? - Nothing, she responded. - Don’t you want to help me? - No, because you don’t appreciate anything. - What do you mean? - We can’t have this conversation here with all these people around. I simply didn’t like at all your behavior the last time we met.

They went back to the living room and she went back to being nice and joking around with everyone but him. At some point he couldn’t handle it anymore so he said that he had a difficult day and he had to leave. Ten minutes later she got a text from him. She read it “when you are done there, I want to see you. I’ll wait for you at my place”. She didn’t know if she should be happy or mad. Either ways both feelings had the same results to her body, all her blood had rushed to her head and she was all red. “We’ll see. I’ll text you as I leave and if you are still up…” she answered. One and a half hour later she was ringing his doorbell. - Hey, I admit that I didn’t expect to see you tonight. - Where does it hurt? - Deltoid, he answered as he was walking toward his room. - Ok, take your clothes off. - All of them? - No, just your blouse. - Ok.

She took off her jumper and shoes and climbed on his bed. She helped him stretch and put some cream on his back with gentle, almost loving movements, as she was also trying to calm down, and make him fall asleep so that he would have no mood for anything else. When she was done she sat on the bed and asked him how he felt. He turned the TV on as he was laying on her legs. He had no intension of letting her go. Ariadne realized immediately where this was going. “So, lets play” she thought. She was coddling his head and face, the way she knew he liked. When he was completely relaxed and ready to fall asleep she lowered her hands towards his while at the same time bending over his head, so much that her breasts touched his forehead. At that precise moment he lifted his head and kissed her on the base of her neck. He held her hands and kept on kissing her. She wanted to give in but couldn’t forget what had happened. He pulled her hands in order to lead them under his pants. She pulled them back and made them a fist and with a sound of discomfort she told him “you are going to pull my back this way”. He relaxed his grip got up and pulled her by the legs so that now she was lying under him. - What do you want? She asked him. - You. - For how long? - What? - For how long? - What do you mean? He said and got off her. - I want to know what’s going to happen, so I’m asking you if you want me for now or in general. - Look now I want you. I can’t tell you what’s going to happen in general. - Oh, ok… the thing is that I don’t want you just for now. Sorry. She told him and got up. - What are you doing? - I’m getting ready to go. - Why? - Because little Dimitris, I’m not going to be one more girl that you have fun with whenever you feel like it. - You didn’t mind the last time. - I did mind the last time as well. I thought that you would have understood that from the messages I sent you. Given, though, that you didn’t bother answering to any of them, plus the fact that you showed up with your girlfriend, which you obviously already had when we hooked up, gave me a picture of how you felt about it. So from the last time to this time, a lot has changed. - I see, he responded acting all insulted. - Look we are in different phases of our lives. You just came out of a relationship and want to full around as much as you can, including parallel and one night stands. I on the other hand am done with all this and wish to go into a relationship. So it would be best if we stopped this here tonight. It was fun but no thank you. She answered with a very strict tone. - Ok. What else could he say. She had given him no space to maneuver. - Good! So I’m off. See you. - Wait I’ll walk you to the door. - No need. She answered half way through his living room.

He didn’t catch her. By the time he got up, she was already gone. She closed the door behind her and run to her car. She was hurting. A lot. She wanted this man for almost a year now, one year. She got in her car and drove home. She took “True” out for a walk so that she could calm down. And in this simple way Ariadne buried her feelings for Dimitris. Whenever they met she would melt. But that was all there was, dreams and thoughts. Everytime they met she would be a lady. She was friendly, joked, didn’t spoil the company, but within boundaries. Thankfully George was still and always there, so everytime she felt like slipping, she would call him and they would meet up. They wouldn’t always sleep together, but they could whenever they wanted and felt like it.

Δημήτρης & Αριάδνη (δε θέλουμε τα ίδια πράγματα Δημήτρη)

«Σιγά μη με ξαναπάρει τηλέφωνο» σκέφτηκε η Αριάδνη ξυπνώντας. «Αυτός πήρε αυτό που ήθελε, πέρασε μια χαρά, για ποιο λόγο να ξαναεπικοινωνήσει. Άλλωστε είναι και σε μια περίεργη φάση της ζωής του». Αυτά σκεφτόταν και η διάθεσή της όλο και περισσότερο έμοιαζε με τον συννεφιασμένο ουρανό έξω από το παράθυρό της.

Σηκώθηκε απρόθυμα και ετοιμάστηκε για να πάει στη δουλειά της. Όλη μέρα κοίταζε με αγωνία το κινητό της μπας και είχε έρθει κάποιο μήνυμα από εκείνον, και δεν το είχε ακούσει. Τζίφος. Το ίδιο και με τα mail της και το FB. Χαμένος. Βέβαια εκείνη έκανε τη σχετική προσπάθειά της στέλνοντάς του ένα μήνυμα, αλλά αυτός άφαντος. Και όλο και πιο άσχημα ένιωθε εκείνη. Και έτσι θα πέρναγε και όλη η εβδομάδα, με μια εξαίρεση το βράδυ της Πέμπτης που αποφάσισε να μιλήσει με τον Γιώργο μέσω FB. Ήξερε πολύ καλά που θα κατέληγε αυτή η «συζήτηση» αν το έπαιζε σωστά. Και το έπαιξε ακριβώς όπως έπρεπε.

Έτσι κατά τις 1:30 τα ξημερώματα η Αριάδνη οδηγούσε προς το σπίτι του Γιώργου. Δεν ήταν και πολύ καλά και εκείνος το κατάλαβε, αλλά το άφησε ελαφρώς ασχολίαστο. Από την πρώτη στιγμή τα πράγματα ήταν ξεκάθαρα μεταξύ τους. Η σχέση τους είχε μπει στις σωστές βάσεις. Δεν κρυβόντουσαν πίσω από το δάχτυλό τους. Λέγανε τα πράγματα ακριβώς όπως τα σκεφτόντουσαν. Έτσι και σήμερα. Και οι δύο ήξεραν γιατί είχαν βρεθεί. Τα είπανε, ήπιανε τα ποτάκια τους, του έκανε λίγο μασάζ, έτσι για το ξεκάρφωμα, και τελικά το όλο θέμα οδήγησε στο ζητούμενο. Μια νύχτα με αρκετή και καλή ανταλλαγή υγρών. Δεν ήθελε και κάτι παραπάνω, άλλωστε. Το επόμενο πρωί είπαν τις καλημέρες τους και πήγε ο κάθε ένας στη δουλειά του.

Αυτό όμως δεν την κάλυψε τόσο ώστε να της αλλάξει η διάθεση. Μια εβδομάδα αργότερα η φίλη της είχε καταλάβει ότι κάτι δεν πήγαινε καλά μαζί της, και την κάλεσε να πάει ένα βράδυ να καθίσουν να δουν τηλεόραση, να τα πούνε, να την κάνει να ξεχαστεί. Η Αριάδνη έβαλε τη φόρμα της και πήγε. Τα λέγανε και πίνανε το κρασάκι τους ώσπου ξαφνικά χτυπάει το τηλέφωνο. «Γεια σου μωρό μου. Τι κάνεις? Και εγώ καλά, εδώ με την Αριάδνη είμαι. Καθόμαστε και τα λέμε. Ναι, ελάτε», και της είπε «ωραία θα περάσουμε, έρχεται ο Λούης με τον Δημήτρη και τον Χρήστο». Εκείνη οριακά δεν πετάχτηκε από τον καναπέ να αρχίσει να τρέχει προς το σπίτι της. Πήγε μέχρι την τουαλέτα να δει πώς ήταν. «ΧΑΛΙΑ» διαπίστωσε. Έβγαλε από την τσάντα της το νεσεσέρ της, βάφτηκε λίγο, έφτιαξε τα μαλλιά της, έβαλε λίγο από το άρωμά της, αυτό που τον τρέλαινε. Και μετά καθόταν σε αναμμένα κάρβουνα. Μέχρι που χτύπησε το θυροτηλέφωνο. Σηκώθηκε και άνοιξε γιατί η φίλη της μαγείρευε.

«Βρε, βρε, βρε... πώς και από εδώ;» τους είπε αστειευόμενη. Φίλησε τον Λούη και τον Χρήστο, αλλά στο Δημήτρη έκανε μια απλή τυπική χειραψία. Μπαίνοντας στο σπίτι, τους πρόσφερε κάτι να πιούνε και έκατσε όσο πιο μακριά του μπορούσε. Τα λέγανε μέχρι που κάποια στιγμή ο Δημήτρης της ζήτησε να τον βοηθήσει με ένα πιάσιμο που είχε στην πλάτη. «Δε νομίζω...», του απάντησε με αυστηρό τόνο. Εκείνος την κοίταζε με άγριο βλέμμα κατά καιρούς, προσπαθώντας να μην εκραγεί. Κάποια στιγμή η Αριάδνη πήγε προς την κουζίνα και την ακολούθησε. - Τι έγινε? - Τίποτα, του απάντησε. - Δε θες να με βοηθήσεις? - Όχι, γιατί δεν εκτιμάς τίποτα. - Τι εννοείς? - Άσε δεν μπορούμε να την κάνουμε εδώ αυτή την κουβέντα και με τόσο κόσμο. Απλά δε μου άρεσε καθόλου η συμπεριφορά σου την προηγούμενη φορά.

Ξαναπήγαν στο σαλόνι και εκείνη συνέχιζε να κάνει πλάκα με όλους εκτός από τον Δημήτρη. Κάποια στιγμή αυτός στράβωσε και προφασιζόμενος δύσκολη μέρα έφυγε. Μετά από κάνα 10λεπτο χτύπησε μήνυμα στο κινητό της. Το διάβασε «όταν τελειώσεις θέλω να σε δω. Θα σε περιμένω σπίτι μου». Δεν ήξερε αν έπρεπε να χαρεί ή να τα πάρει στο κρανίο. Πάντως και τα δύο είχαν το ίδιο αποτέλεσμα στο σώμα της, της είχε ανέβει το αίμα στο κεφάλι, άρχισε να ιδρώνει λίγο και να κοκκινίζει στο πρόσωπο. «Καλά θα δούμε. Θα σου στείλω μήνυμα φεύγοντας και αν είσαι ακόμα ξύπνιος...» του απάντησε. Μιάμιση ώρα αργότερα του χτυπούσε το κουδούνι. - Γεια. - Γεια σου, ομολογώ ότι δε σε περίμενα. - Για πες που πονάς? - Στην πλάτη, της απάντησε και κατευθύνθηκαν προς το δωμάτιό του. - Ωραία, γδύσου. - Τελείως? Τη ρώτησε με ύφος και νόημα. - Όχι. Βγάλε τη μπλούζα σου. - Οκ.

Έβγαλε το φούτερ και τα παπούτσια της και ανέβηκε στο κρεβάτι του. Τον βοήθησε με κάποιες διατάσεις και μετά του έβαλε κρέμα στην πλάτη του με απαλές, σχεδόν στοργικές κινήσεις καθώς ήθελε και η ίδια να χαλαρώσει λίγο, αλλά και εκείνος να μισοκοιμηθεί για να μην έχει διάθεση για κάτι άλλο. Όταν τελείωσε έκατσε οκλαδόν στο κρεβάτι του και τον ρώτησε πώς ήταν. Εκείνος άναψε την τηλεόραση και ξάπλωσε ανάσκελα μπροστά της βάζοντας το κεφάλι του στα πόδια της. Δεν είχε σκοπό να την αφήσει να φύγει. Η Αριάδνη κατάλαβε αμέσως που το πήγαινε. «Ας παίξουμε λοιπόν» σκέφτηκε. Άρχισε να του χαϊδεύει το κεφάλι και το πρόσωπο, όπως ήξερε ότι του άρεσε. Όταν τον είχε χαλαρώσει τελείως, και ήταν έτοιμος να κοιμηθεί εκείνη κατέβασε τα χέρια της προς τα χέρια του ενώ ταυτόχρονα έσκυψε πάνω από το κεφάλι του, τόσο που το στήθος της τον άγγιξε στο μέτωπό του. Εκείνη ακριβώς τη στιγμή σήκωσε το κεφάλι του και τη φίλησε στο λακκάκι του λαιμού της. Της κράτησε τα χέρια με τα δικά του και συνέχισε να τη φιλάει. Εκείνη ήθελε να παραδοθεί αλλά δεν μπορούσε να ξεχάσει τι είχε γίνει. Της τράβηξε τα χέρια για να τα οδηγήσει κάτω από το παντελόνι του. Εκείνη τα έκανε γροθιές και έκανε ένα ήχο δυσφορίας «θα μου προκαλέσεις τράβηγμα στη μέση αν συνεχίσεις να με τραβάς έτσι» του είπε. Τότε την χαλάρωσε λίγο. Σηκώθηκε, την τράβηξε από τα πόδια προς τα κάτω και την ξάπλωσε. - Τι θες? Τον ρώτησε. - Εσένα. - Για πόσο. - Ορίστε? - Λεω για πόσο. - Τι εννοείς? Της είπε και σηκώθηκε από πάνω της. - Για να ξέρω τι μου ξημερώνει, σε ρωτάω με θες για τώρα ή γενικά? - Κοίτα τώρα σε θέλω. Δεν μπορώ να σου πω για γενικά. - Α, οκ... Εγώ όμως δε θέλω το τώρα μόνο. Sorry. Του απάντησε και σηκώθηκε. - Τι κάνεις. - Ντύνομαι να φύγω. - Γιατί? - Γιατί Δημητράκη, δεν είμαι άλλο ένα κοριτσάκι που απλά θα το χαίρεσαι όποτε σου έρχεται!!! - Δεν είχες αντίρρηση την προηγούμενη φορά. - Και την προηγούμενη φορά είχα. Νόμιζα ότι με τα μηνύματα που σου έστειλα θα είχες καταλάβει πώς το έβλεπα. Βέβαια δεδομένου ότι δεν απάντησες σε κανένα, καθώς και του ότι μετά από 3 μέρες έσκασες μύτη με την κοπέλα σου, με την οποία ήσασταν ήδη μαζί εκείνο το βράδυ, κατάλαβα πώς το βλέπεις. Οπότε από την προηγούμενη φορά σε αυτή πολλά άλλαξαν. - Μάλιστα, της απάντησε με θιγμένο ύφος. - Κοίτα, είμαστε σε διαφορετικές φάσεις της ζωής μας. Εσύ μόλις βγήκες από μια σοβαρή σχέση και θες να κάνεις όσες περισσότερες μαλακίες μπορείς, συμπεριλαμβανομένων και των παράλληλων ή των one night stand. Εγώ πάλι θα ήθελα μια σχέση γιατί έχω κάνει τις μαλακίες μου και δε θέλω να κάνω άλλες. Οπότε καλό θα ήταν να μην το προχωρήσουμε το σημερινό. Καλά περάσαμε αλλά όχι ευχαριστώ δε θα ξαναπάρω. Του είπε με πολύ αυστηρό τόνο. - Οκ. Τι άλλο θα μπορούσε να πει άλλωστε. Δεν του είχε αφήσει κανένα περιθώριο. - Χαίρομαι! Λοιπόν φεύγω. Τα λέμε. - Κάτσε να σε πάω μέχρι την πόρτα. Και σηκώθηκε για να ντυθεί. - Δε χρειάζεται. Του απάντησε έχοντας ήδη φτάσει σχεδόν στη μέση του σαλονιού του.

Δεν την πρόλαβε. Μέχρι να τη σηκωθεί εκείνη είχε ήδη βγει έξω. Έκλεισε την πόρτα πίσω της και έτρεξε μέχρι το αυτοκίνητό της. Πονούσε πολύ. Πάρα πολύ. Αυτόν τον άντρα τον ήθελε 1 χρόνο τώρα, 1 χρόνο. Μπήκε στο αυτοκίνητο και πήγε σπίτι της. Πήρε τον Τρου και τον έβγαλε βόλτα για να ηρεμήσει. Και έτσι απλά η Αριάδνη έθαψε τα αισθήματά της για τον Δημήτρη κάπου στο βάθος. Τον έβλεπε και έλιωνε βέβαια. Αλλά έμενε εκεί, στα όνειρα και τις σκέψεις. Τρωγόταν με τα ρούχα της. Αλλά κάθε φορά που τον έβλεπε ήταν μια κυρία. Του μιλούσε, ήταν φιλική μαζί του, έκανε πλάκα, δεν χαλούσε την παρέα, αλλά όλα με όρια και μέτρο. Ευτυχώς που υπήρχε και ο Γιώργος, σταθερή αξία, και κάθε που πήγαινε να παρεκτραπεί τον έπαιρνε τηλέφωνο και βρισκόντουσαν. Δεν κοιμόντουσαν κάθε φορά μαζί αλλά τουλάχιστον το είχε όποτε το ήθελε και τους προέκυπτε.


to be continued..
miss Snowflake