It was one of the few times that Ariadne could get away from work for five full days, and there was no way that she was going to let this pass without grabbing it. She talked it over with George and they decided that she would leave a couple of days earlier and that he would come to find her at the farm on Friday afternoon after work.
So on Tuesday morning Ariadne was ready, everything was in the car and “True” at the back sit, she kissed George and left for Oreini Nafpaktia . When she got to the farm she greeted her friend, who was the owner of the farm, as well as his family and emptied her car. Half of the things were left in the stables and the other half in the chalet she had rented.
Once she was all done she put on her riding clothes and headed to the stables. Ariadne started taking care of the horses. When the first one was ready she took it out for a ride. She really loved to ride. She had been riding for a very long time, and still was, and would systematically compete. The past few years though, she didn’t have the opportunity to ride, not as often as she would like to, since things at work had become more demanding. Nevertheless, she would always find the time to ride twice a week at least. The two days that she was alone went by rather quickly. She rode for hours, cooked, read, watched DVDs. “True” spent most of his time running around the farm and when he was in the chalet he would be lying in front of the constantly lighted fireplace. Every night she would post pictures from her day on Facebook page and talk to George.
Friday noon he left from work earlier to go find her. She had given him directions regarding the route, and where to find the key of the chalet, in case he got there before her. It wasn’t difficult for him to find the place. He parked and got into the chalet. Lighted up the fireplace and took a tour around the space. He stood behind the window doors. It had just started to snow lightly when he saw her. She was walking without holding the horse that was following her. A huge black horse with shining fur and strong neck. When she walked faster so did it. She stopped in front of a bench and took of her jacket and its blanket. He saw her riding it without a saddle. The moment she was on it, its posture changed completely. It was now standing proud and strong. And all of a sudden, with just one command from her, it started galloping. Her body was completely synchronized with the horse’s rhythm. Ariadne was ridding it with so much ease even without the saddle. Nothing was unnatural. The snow didn’t bother her at all, even when she felt the flakes burning her face. She knew that it was time to return the horse to its stable. So after a 15minutes gallop she slowed down its rhythm. Ten more minutes later she was ready to get off of it.
She stopped and jumped off, it didn’t move at all as she was covering it with the blanket and she was putting on her jacket. She stood in front of it and it started rubbing its head on her breast. She patted it with love and started walking toward its stable. It stood next to her and placed its head on her shoulder and supported its head on it. It walked at her rhythm now. George stood still looking at her. Speechless. She ran to get into the chalet and found the door unlocked. The moment she walked in the smell from the lighted fire place welcomed her. She took off her boots, jacket and gloves and left them at the entrance. She felt the warmth on her face. She started undressing and then she suddenly saw George standing in front of the fireplace. She was a bit stunt and shouted a bit.
- Did I scare you?
- I had no idea that you were here. She told him and stopped.
- Don’t stop. You need to take a warm shower and change. You are all sweaty and it is cold.
- Yes, I must. She answered numbly as she watched him walking towards her. He was staring at her and she couldn’t move. She was paralyzed.
- So what are you waiting for? He asked her while being dangerously close. His hands cuddled her waist. He lifted her blouse. You are all wet, she told her, and as she felt his breath on her neck she shivered.
- Yes, I am. She had almost given into him.
- So what are you waiting for? Do you want me to undress you completely?
- No, I can do it myself. - Go on then. He told her and started unbuttoning her trouser. When she was just with her underwear on, he took her to the shower. He turned the hot water on and closed the door as he was leaving her to relax. She had her back turned away from the entrance of the shower and the water was running hot over her back as she was resting against the wall with her hands. She had her eyes closed and felt the hot water all over her body.
She had relaxed completely when besides the water she also felt his arms. All of her senses were overstimulated so when his lips touched her neck, her knees almost bended. She turned her head and felt his burning lips on hers. His hands touched her and his lips were turning her on more and more. She had given in to his wants and to the wants of her body. She felt his body pushing her against the wall and immobilizing her. She wrapped her legs around her his waist. He lifted her and kept on kissing her with passion as he was getting hard in her. They were out of breath when they were both done. The finished up with their shower and he came out first. He wrapped her with a large fluffy towel. Then he dried himself up. They went to the main area of the chalet and sat in front of the fireplace. She put some cream on her body and he was watching her. They spent the night in each other’s arms. The next day Ariadne decided not to go for a morning ride but to go into town for a walk and coffee. They never expected to drop into Dimitris and his “girlfriend”, when they walked in the small café. Ariadne stood still when she saw them. So did George. They looked at each other and walked towards them.
- Hello, how are you Dimitris? Ariadne asked him.
- Fine, you? - Just fine.
- Let me introduce you. This is Mona, my girlfriend. Mona these are Ariadne and George. Friends from Athens. Please sit have a cup of coffee with us.
- What do you think baby, do you want to sit? Ariadne asked George.
- Come on baby, you know that you have driven me crazy and I love you and I’ll do whatever makes you happy… you choose. He told her while looking at her.
- Ok, let’s stay, she answered confused. She didn’t know how to respond to what he had just told her. She most definitely didn’t expect this, and had no doubt that all of his gestures and talks were directed by the presence of Dimitris.
She could tell that he felt threatened, but there was nothing that he could do about that. She had shown him her intentions and there was nothing more she could do about it. They spent a couple of hours together. They weren’t the easier couple of hours, but they managed to find some equilibrium. When they were ready to go Mona suggested that they should all go for lunch together. She was so preoccupied by the attention that she was getting from Dimitris, a level of attention which was completely fake as Ariadne had figured out; that she had no idea of what was actually going on. She was simply happy in her naivety. George wanted to prove even more to Dimitris, suggested that they came by the chalet so that they would all have lunch together. Dimitri playing along with George’s game agreed , so an hour later, having bought from a restaurant what they wanted to eat, they had arrived at the chalet. They made the table, lit the fire, and sat down to eat. Once they were done they sat and relaxed a little. Ariadne wanted like crazy to get away from this incredibly electrifying environment. On the pretext that she wanted to check on a horse, she said that she had to go by the stables, so she apologized and left from the chalet.
She was completely freaked out, and did not understand how fast she got to the stables, nearly on the other side the farm. She entered the stable and headed to the horse’s box, a horse that the day before was limping. She entered the box and checked its feet. She took her time to check it over. When she finished she realized that she could not bear to return back, not yet at least. She sat in the box of the horse. She thought "there's no way I’m reliving this".
As she was sitting trying to collect her thoughts, she saw Dimitri looking over the box’s door.
- So this is where you’ve been hiding? He told her.
- I’m not hiding; I just wanted to check how this fellow is doing. She answered while petting the horse which was chewing an apple, he was just offered by her.
- What’s its name?
- Peppermint.
- Cute name… A bit strange.
- Yes… - Can I come in?
- Yes come in; just close the door so that this little guy doesn’t get out.
- Can you help me because I don’t think that I got this?
- Yes, sure, she answered and got up. Peppermint was just looking at her. Come in, don’t be scared, it doesn’t bite.
- I know that.
- No you don’t. Actually some horses bite when they feel threatened.
- Ok…
- So, this guy over here is Peppermint, she told him as she was patting him. The horse rubbed on her and was standing almost hypnotized.
- He is very lucky. He told her in a meaningful manner.
- Excuse me? She answered.
- Nothing, nothing…
- Do you want to pat him?
- Will you show me how?
- What game are you playing?
- I’m not playing any games. You are.
- Excuse me?
- Are you ok with George?
- That’s none of your business. She answered nervously.
- Listen, if you decided to get into this just because you don’t want to be alone…
- Dimitri, I won’t say it again. This is none of your business. It could have been but you didn’t choose that. So stop this now. You have no right! She answered ready to explode.
- I have every right. I want you to be fine.
- Is this why you treated me the way you did? Is this why you did all those things you did? Please now Jimmy.
- Don’t call me like this again.
- Why Jimmy?
- I said don’t call me like this again. He yelled at her and took her by the hands and pulled her on him.
- Let me go.
- Why?
- I said, let me go, she tried to leave.
- What’s wrong? Talk to me.
- Get off.
- I said talk to me! He told her and pressed his lips against hers demanding for a kiss. She resisted at first but then she let go. Dimitris drifted her in confusion of lips and of hands that recognize and are being recognized. She let go. For a moment she forgot where and with who she was. She felt his arms discovering her body. His lips to demand.
She felt the fire lighting in him. Her body was burning, just like his. She could tell that he was getting hard. He took her hand in his and led it to touch him there. “This is what you do to me” he whispered passionately “you drive me crazy”. All of a sudden she came back to reality and pushed him away.
- Stop. She told him out of breath.
- What happened?
- This… and she showed the distance between them, this shouldn’t have happened, and it will never happen again.
- But…
- No “but”. Leave now.
- Are you sure.
- Yes I am. Go back to Mona. I am bored of waiting and of being patient. This is it!!!
Εκδρομούλα…
(Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα ή καταστάσεις ουδεμία σχέση με την πραγματικότητα έχουν)
Ήταν από τις λίγες φορές που η Αριάδνη μπορούσε να ξεφύγει για 5 ολόκληρες ημέρες από τη δουλειά της και δεν υπήρχε καμία περίπτωση να αφήσει αυτή την ευκαιρία να πάει χαμένη. Το συζήτησε με τον Γιώργο και αποφάσισαν να φύγει εκείνη 2 μέρες νωρίτερα και να πάει ο Γιώργος να τη βρει στη φάρμα του γνωστού της την Παρασκευή το απόγευμα μετά τη δουλειά. Την Τρίτη το πρωί η Αριάδνη με το αυτοκίνητο έτοιμο και τον Τρου στο πίσω κάθισμα, έδινε ένα ζεστό φιλί στον Γιώργο και έφευγε για τη Ορεινή Ναυπακτία.
Φτάνοντας χαιρέτησε το γνωστό της και την οικογένειά του και άδειασε το αυτοκίνητο. Πήγε τα μισά πράγματα στους στάβλους και τα άλλα μισά τα άφησε στο σαλέ που είχε νοικιάσει στον χώρο. Μόλις τελείωσε με την τακτοποίηση έβαλε ρούχα ιππασίας και κατέβηκε στους στάβλους. Ο Τρου ήταν πανευτυχής καθώς κυκλοφορούσε χωρίς λουρί σε ένα τόσο μεγάλο χώρο. Η Αριάδνη άρχισε να ασχολείται με τα άλογα. Όταν το πρώτο ήταν έτοιμο το πήρε και το έβγαλε έξω να δουλέψει λίγο μαζί του. Της άρεσε πολύ η ιππασία. Έκανε πάρα πολλά χρόνια, μέχρι και σήμερα, και κατέβαινε συστηματικά σε αγώνες. Τον τελευταίο καιρό δεν την δινόταν τόσο συχνά η ευκαιρία βέβαια, μιας και τα πράγματα στη δουλειά είχαν γίνει πιο απαιτητικά. Αλλά πάντα έβρισκε λίγο χρόνο μέσα στην εβδομάδα να ιππεύσει τουλάχιστον 2 φορές. Οι δύο μέρες που ήταν μόνη της πέρασαν πολύ γρήγορα. Ίππευε αρκετές ώρες την ημέρα, μαγείρευε, διάβαζε, έβλεπε ταινίες στο DVD. Ο Τρου περνούσε πολλές ώρες παίζοντας στο χώρο και όταν ήταν στο σαλέ καθόταν μπροστά στο, συνέχεια, αναμμένο τζάκι. Κάθε βράδυ πόσταρε φωτογραφίες από την ημέρα της στο Facebook της και μιλούσαν με τον Γιώργο.
Την Παρασκευή το μεσημέρι εκείνος έφυγε νωρίτερα από το γραφείο του για να πάει να τη βρει. Του είχε πει που θα ήταν το κλειδί, αν έφτανε πριν εκείνη τελειώσει, και του είχε δώσει όλες τις απαραίτητες οδηγίες. Δε δυσκολεύτηκε να το βρει. Πάρκαρε και μπήκε στο σαλέ. Άναψε το τζάκι και έκανε μια «εξερεύνηση στο χώρο». Στάθηκε πίσω από το τζάμι. Έξω είχε αρχίσει να χιονίζει ελαφριά. Την είδε. Περπατούσε χωρίς να κρατάει το άλογο. Ένα τεράστιο μαύρο άλογο, με γυαλιστερό τρίχωμα και έντονο, δυνατό λαιμό. Εκείνη περπατούσε μπροστά και αυτό την ακολουθούσε. Όταν αυτή επιτάχυνε το ίδιο έκανε και εκείνο. Όσο το χιόνι έπεφτε τόσο περισσότερο φαινόταν ανήσυχο. Εκείνη ήταν πολύ ψύχραιμη. Κάποια στιγμή σταμάτησε και το έβαλε να σταθεί μπροστά σε ένα παγκάκι. Έβγαλε το μπουφάν της και την κουβέρτα που σκέπαζε το άλογο. Την είδε να το ιππεύει χωρίς σέλα. Με το που ανέβηκε πάνω του εκείνο άλλαξε τελείως στάση. Στεκόταν περήφανο και δυνατό. Και ξαφνικά με μια κίνησή της αυτό άρχισε να καλπάζει. Το σώμα της είχε συντονιστεί με την κίνηση του δικού του
Η Αριάδνη ίππευε με μεγάλη άνεση ακόμα και χωρίς σέλα. Τίποτα δε ήταν αφύσικο. Το χιόνι δεν την ενοχλούσε καθόλου, κι ας ένιωθε τις νιφάδες στο πρόσωπό της να την καίνε. Ήξερε πώς έπρεπε να γυρίσει το άλογο στο στάβλο του. Έτσι μετά από ένα 15λεπτο καλπασμό άρχισε να χαλαρώνει το ρυθμό. Μετά από 10 ακόμα λεπτά ήταν έτοιμη να αφιππεύσει. Σταμάτησε το άλογο και κατέβηκε από αυτό. Εκείνο δεν κινήθηκε καθόλου όσο αυτή το κάλυπτε με την στεγνή ειδική κουβέρτα και φορούσε και η ίδια το μπουφάν της. Πήγε και στάθηκε μπροστά του και εκείνο άρχισε να τρίβει το κεφάλι του στο στήθος της. Το χάιδεψε όλο αγάπη και άρχισε να προχωράει προς τον στάβλο. Εκείνο στάθηκε δίπλα της και έβαλε το κεφάλι του στον ώμο της σαν να στηριζόταν σε αυτόν. Περπατούσε στο ρυθμό της.
Ο Γιώργος είχε μείνει απλά να την κοιτάζει. Άφωνος. Εκείνη έτρεξε να μπει στο σαλέ της. Βρήκε την πόρτα ξεκλείδωτη. Μπήκε μέσα και αμέσως της μύρισε το αναμμένο τζάκι. Έβγαλε τις μπότες, το μπουφάν και τα γάντια της και τα άφησε στην είσοδο. Άκουσε τη μουσική καθώς περπατούσε προς τον κύριο χώρο του σαλέ. Ένιωσε τη ζέστη στο πρόσωπό της. Άρχισε να γδύνεται. Και εκείνη τη στιγμή είδε τον Γιώργο να στέκεται μπροστά στο τζάκι. Φοβήθηκε όπως τον είδε και έβγαλε μια μικρή κραυγή.
- Σε τρόμαξα. Συγνώμη, της είπε.
- Δεν ήξερα ότι είχες έρθει. Του είπε και σταμάτησε να γδύνεται.
- Μη σταματάς. Πρέπει να κάνεις ένα ζεστό ντους και να αλλάξεις. Είσαι ιδρωμένη και κάνει κρύο.
- Ναι, πρέπει. Απάντησε μουδιασμένη καθώς τον έβλεπε να έρχεται προς το μέρος της. Τα μάτια του ήταν καρφωμένα στα δικά της και εκείνη δεν μπορούσε να κουνηθεί. Είχε παραλύσει.
- Τι περιμένεις λοιπόν? Τη ρώτησε έχοντας, σχεδόν, κολλήσει το πρόσωπό του στο δικό της. Τα χέρια του χάιδευαν τη μέση της. Της σήκωσε την μπλούζα της. Είσαι μούσκεμα, της είπε και εκείνη ένιωσε την ανάσα του στο λαιμό της και ανατρίχιασε.
- Ναι, είμαι. Του είχε σχεδόν παραδοθεί.
- Τι περιμένεις λοιπόν? Να σε γδύσω τελείως?
- Όχι, μπορώ και μόνη μου.
- Άντε λοιπόν. Της είπε και άρχισε να της ξεκουμπώνει το παντελόνι. Όταν είχε μείνει μόνο με τα εσώρουχα την οδήγησε προς το μπάνιο. Της άνοιξε το ζεστό νερό και της έγειρε την πόρτα καθώς έβγαινε.
Είχε την πλάτη της γυρισμένη προς την είσοδο του ντους και το νερό έπεφτε πάνω της καθώς στηριζόταν με τα χέρια της στον τοίχο. Είχε τα μάτια της κλειστά και ένιωθε το καυτό νερό στο κορμί της. Είχε χαλαρώσει τελείως όταν εκτός από το νερό ένιωσε και τα χέρια του να τη χαϊδεύουν. Όλες οι αισθήσεις της ήταν σε υπερδιέγερση έτσι όταν τα χείλη του την άγγιξαν στον λαιμό τα γόνατά της σχεδόν λύγισαν. Γύρισε το κεφάλι της και ένιωσε τα καυτά του χείλη στα δικά της. Τα χέρια του τη χάιδευαν και τα χείλη του την αναστάτωναν όλο και περισσότερο. Είχε παραδοθεί στα θέλω του και στα θέλω του σώματός της. Ένιωσε το σώμα του να την πιέζει στον τοίχο και να την ακινητοποιεί. Τύλιξε τα πόδια της γύρω από το σώμα του. Τη σήκωσε και συνέχισε να τη φιλάει με πάθος καθώς έμπαινε σκληρός μέσα της. Τελείωσαν το ντους και βγήκε πρώτος εκείνος. Την τύλιξε με μια μεγάλη πετσέτα. Μετά τυλίχτηκε και ο ίδιος. Πήγαν στον κύριο χώρο του σαλέ και κάθισαν μπροστά στο τζάκι. Εκείνη έβαλε λίγη κρέμα στο σώμα της και αυτός τη χάζευε. Πέρασαν το βράδυ ο ένας στην αγκαλιά του άλλου. Την επόμενη μέρα το πρωί η Αριάδνη αποφάσισε να μην κάνει ιππασία αλλά να πάνε στην πόλη για ένα καφεδάκι και μια βόλτα.
Δεν περίμεναν να πέσουν πάνω στον Δημήτρη και την «κοπέλα» του, καθώς έμπαιναν στο μικρό καφέ. Η Αριάδνη έμεινε ακίνητη μόλις τους είδε μπροστά της. Το ίδιο και ο Γιώργος. Κοιτάχτηκαν και κατευθύνθηκαν προς το μέρος τους.
- Καλησπέρα, τι κάνεις Δημήτρη; Τον ρώτησε η Αριάδνη.
- Καλά εσύ;
- Μια χαρά.
- Να σας συστήσω. Από εδώ η Μόνα, η κοπέλα μου. Μόνα η Αριάδνη και ο Γιώργος. Φίλοι από Αθήνα. Καθίστε να πιούμε ένα καφεδάκι παρέα.
- Τι λες μωρό μου, θες να κάτσουμε; Ρώτησε η Αριάδνη τον Γιώργο.
- Μωρό μου, αφού ξέρεις ότι με έχεις τρελάνει και σε αγαπώ και θα κάνω ότι σε κάνει εσένα χαρούμενη... Πες μου εσύ τι θες. Της είπε κοιτάζοντάς την.
- Ας κάτσουμε, του απάντησε εκείνη σαστισμένη.
Δεν ήξερε πώς ακριβώς έπρεπε να αντιδράσει με αυτό που της είχε πει. Ήταν κάτι που δεν το περίμενε, και δεν είχε καμία απολύτως αμφιβολία ότι όλες οι κινήσεις και τα λόγια του ήταν κατευθυνόμενα από την παρουσία του Δημήτρη. Το καταλάβαινε ότι ένιωθε λίγο να απειλείται αλλά δεν μπορούσε να κάνει κάτι γι αυτό. Εκείνη του είχε δείξει τις προθέσεις τις, και δεν μπορούσε να κάνει κάτι πέρα ή παραπάνω από αυτό. Πέρασαν ένα δίωρο μαζί τους. Δεν ήταν και το πιο χαλαρό και άνετο δίωρο αλλά κατάφεραν να βρουν κάποιες ισορροπίες. Την ώρα που έφευγαν η Μόνα πρότεινε να πάνε όλοι μαζί για φαγητό. Ήταν τόσο απορροφημένη από το πόση σημασία της έδινε ο Δημήτρης, καθόλα ψεύτικη όπως είχε καταλάβει η Αριάδνη, που δεν είχε καταλάβει τι παιζόταν. Έδειχνε απλά χαρούμενη μέσα στην αφέλειά της. Ο Γιώργος, θέλοντας να αποδείξει ακόμα περισσότερα στον Δημήτρη, τους πρότεινε να έρθουν από το σαλέ για να φάνε όλοι μαζί.
Ο Δημήτρης, παίζοντας το παιχνίδι του δέχτηκε και έτσι μια ώρα αργότερα, έχοντας αγοράσει ότι από ένα εστιατόριο ότι θέλανε να φάνε, είχαν φτάσει στο σαλέ. Έφτιαξαν το τραπέζι, άναψαν το τζάκι, και κάθισαν στο τραπέζι. Έφαγαν και χαλάρωσαν λίγο. η Αριάδνη ήθελε σαν τρελή να ξεφύγει από αυτό το απίστευτα ηλεκτρισμένο περιβάλλον. Με πρόσχημα ότι ήθελε να περάσει από τους στάβλους για να τσεκάρει ένα άλογο, ζήτησε συγνώμη και έφυγε τρέχοντας από το σαλέ. Είχε φρικάρει, και δεν κατάλαβε για πότε έφτασε στην άλλη άκρη σχεδόν του κτήματος. Μπήκε στο χώρο και κατευθύνθηκε προς το άλογο το οποίο την προηγούμενη μέρα κούτσαινε. Μπήκε στο στάβλο του και τσέκαρε τα πόδια του. Πήρε το χρόνο της να το ελέγξει ολόκληρο. Όταν τελείωσε συνειδητοποίησε ότι δεν άντεχε να επιστρέψει πίσω, όχι ακόμα τουλάχιστον. Έκατσε μέσα στον στάβλο του αλόγου. Σκεφτόταν «δεν υπάρχει περίπτωση να το ξαναπεράσω αυτό». Έτσι όπως ήταν καθισμένη δεν είδε τον Δημήτρη που την κοιτούσε από την πόρτα του στάβλου.
- Ώστε εδώ κρύβεσαι; Της είπε.
- Δεν κρύβομαι, απλά είπα να κάτσω λίγο για αν δω πως είναι ο κούκλος εδώ. Απάντησε χαϊδεύοντας το άλογο το οποίο μασουλούσε ένα μήλο, που του είχε μόλις δώσει.
- Πώς τον λένε;
- Peppermint («Πέπερμιντ»).
- Ωραίο όνομα… περίεργο.
- Ναι…
- Να μπω;
- Ναι, μπες απλά κλείσε την πόρτα από μέσα μην την κάνει ο μικρός.
- Θες να με βοηθήσεις λίγο γιατί δεν το έχω καθόλου;
- Ναι, του απάντησε και σηκώθηκε. Ο «Πέπερμιντ» την κοίταζε καθώς αυτή μετακινιόταν στον χώρο. Έλα μην φοβάσαι δεν δαγκώνει.
- Καλά αυτό το ξέρω.
- Όχι δεν το ξέρεις… τα άλογα δαγκώνουν όταν απειλούνται.
- Οκ…
- Λοιπόν ο κύριος από εδώ είναι ο «Πέπερμιντ», του είπε καθώς τον χάιδευε. Το άλογο τρίφτηκε πάνω της και καθόταν σχεδόν υπνωτισμένο καθώς εκείνη το χάιδευε.
- Είναι πολύ τυχερός. Της είπε με νόημα.
- Ορίστε; Του απάντησε.
- Τίποτα, τίποτα…
- Θες να τον χαϊδέψεις;
- Θα μου δείξεις πώς;
- Τι παιχνίδι παίζεις Δημήτρη;
- Δεν παίζω κανένα παιχνίδι. Εσύ παίζεις.
- Ορίστε;
- Είσαι καλά με τον Γιώργο;
- Δε σε αφορά αυτό! Του απάντησε νευριασμένη.
- Άκου, αν μπήκες σε αυτό το χορό μόνο και μόνο για να είσαι με κάποιον…
- Δημήτρη, δε θα το ξαναπώ. Δε σε αφορά αυτό το θέμα. Θα μπορούσε να σε αφορά αλλά δεν το επέλεξες. Οπότε σταμάτα το αυτό τώρα. Δεν έχεις κανένα δικαίωμα! Του απάντησε έτοιμη να εκραγεί.
- Έχω κάθε δικαίωμα, της απάντησε. Θέλω να είσαι καλά.
- Γι αυτό και έκανες ότι έκανες και φέρθηκες όπως φέρθηκες, άλλωστε. Άσε μας ρε Δημητράκι!
- Μη με ξαναπείς έτσι;
- Γιατί ρε Δημητράκι;
- Είπα μη με ξαναπείς έτσι! Της φώναξε και την έπιασε από τα χέρια και την τράβηξε πάνω του.
- Άσε με.
- Γιατί;
- Είπα άσε με, και προσπάθησε να φύγει.
- Τι έχεις; Μίλα μου.
- Γιατί να σου μιλήσω;
- Μίλα μου!
- Παράτα με.
- Είπα μίλα μου! Της είπε και κόλλησε τα χείλη του στα δικά της απαιτώντας ένα φιλί της.
Εκείνη αντιστάθηκε αλλά μετά από λίγο αφέθηκε. Ο Δημήτρης την παρέσυρε σε ένα μπέρδεμα χειλιών και χεριών που αναγνωρίζουν και αναγνωρίζονται. Αφέθηκε. Για λίγο ξέχασε πού και με ποιόν ήταν. Ένιωσε τα χέρια του να εξερευνούν το κορμί της. Τα χείλη του να απαιτούν. Ένιωσε μια φωτιά να ανάβει μέσα του. Το σώμα της έκαιγε, όπως το δικό του. Μπορούσε να τον νιώσει καθώς σκλήραινε. Πήρε το χέρι της στο δικό του και το οδήγησε προς τα εκεί. «Κοίτα πώς με κάνεις» της ψιθύρισε με πάθος. «με τρελαίνεις». Ξαφνικά συνήλθε και τον έσπρωξε. - Σταμάτα. Του είπε λαχανιασμένη. - Τι έγινε; - Αυτό… και έδειξε μια τον εαυτό της και μια εκείνον, αυτό δεν έπρεπε να γίνει, και δε θα ξαναγίνει. Ξέχνα το. - Μα… - Δεν έχει μα. Φύγε τώρα. - Είσαι σίγουρη; - Ναι, είμαι… γύρνα στη Μόνα. Έχω βαρεθεί να περιμένω και να κάνω υπομονή. Ως εδώ!!!
to be continued..
Snowflake..
0 comments:
Post a Comment